Konflikty u nastolatków powstają nie tylko z dorosłymi, ale także między sobą. Jednocześnie przyjazna komunikacja z rówieśnikami jest bardzo ważna dla samego nastolatka. Na konflikty w szkole i na podwórku młodzież często reaguje ostro i boleśnie. Jak rodzice powinni się zachowywać, gdy chcą pomóc dziecku radzić sobie z trudnościami komunikacyjnymi?
Nie obwiniaj nastolatka
Bardzo ważne jest, aby nastolatek był akceptowany wśród rówieśników, pełna i pełna zaufania komunikacja. Kolory, w jakich nastolatek będzie postrzegał życie w przyszłości, zależą w dużej mierze od tego, jak w latach szkolnych nauczy się ufać, nawiązywać przyjaźnie, kochać i komunikować. Nic więc dziwnego, że w okresie dojrzewania, kiedy na ogół wszystko jest bardzo dotkliwie doświadczane, nastolatek ostro reaguje na swoje konflikty i brak wzajemnego zrozumienia z rówieśnikami.
Dowiedz się, jaki jest powód
Przede wszystkim musisz porozmawiać z samym nastolatkiem. Dowiedz się od niego, co się stało, jak on sam widzi przyczyny zaistniałej sytuacji. Jeśli nastolatek zamyka się w sobie i nie chce się komunikować, warto dowiedzieć się szczegółów sytuacji od wychowawcy klasy nauczycieli. Jednocześnie, jak rozumiesz, nauczyciele też nie zawsze są sprawiedliwi i obiektywni w stosunku do dziecka.
Dorośli nie zawsze muszą interweniować w konfliktach nastolatków
Zadaniem rodziców jest zrozumienie, jak poważny jest problem. Jeśli mówimy po prostu o kłótni między najlepszymi przyjaciółmi, to chociaż takie konflikty wśród nastolatków postępują gwałtownie, bezpośrednia interwencja dorosłych próbujących pogodzić uczestników jest najgorszym, co można zaoferować. Najlepsi przyjaciele potrafią toczyć i kłócić się kilka razy dziennie, chłopcy często wdają się w bójki. Niech nastolatkowie sami negocjują i rozwiązują swoje problemy – są w tym świetni!
Najbardziej przydatną rzeczą, jaką możesz zrobić, jest poinformowanie nastolatka o bardziej „cywilizowanych” sposobach rozwiązywania konfliktu, pokazanie praktycznych korzyści płynących z kompromisu. Tylko to powinno się odbywać nie w formie moralizowania o wzorowym zachowaniu, ale w formie przyjacielskiej porady, przykładu z własnego doświadczenia.
Wyrzutek nastolatek
To zupełnie inna sytuacja, wymaga uwagi i interwencji dorosłych.
Środowisko nastolatków jest dość agresywne i być może w każdej grupie, w każdej klasie jest „wyrzutek” lub „biała wrona”. Nie oznacza to, że w rzeczywistości to dziecko jest „najgorsze”. Nie jak wszyscy inni – nie jest to cecha negatywna, bo wręcz przeciwnie, dziecko może różnić się od innych „ze znakiem plus”
Problemy w porozumiewaniu się z rówieśnikami, brak akceptacji ze strony grupy, klasy są bardzo mocno odbierane przez samego nastolatka – mogą wywołać depresję, a nawet samobójstwo.
Jeśli ty, jako rodzic, masz do czynienia z takim problemem dla swojego dziecka, nie pozwól, aby wszystko odeszło samo, nie obwiniaj nastolatka. To bardzo poważny problem, z którym sam nastolatek nie może sobie poradzić. Interwencja nauczycieli w „konflikty klasowe” może tylko pogorszyć sytuację – rówieśnicy będą postrzegać nastolatka jako „narzekającego”, co doprowadzi do jeszcze większego odrzucenia i upokorzenia. Przygotuj się, że najprawdopodobniej będziesz musiał przenieść swoje dziecko do innej szkoły. Aby jednak problemy nie powtórzyły się w nowym miejscu, a dziecko poradziło sobie z następstwami poważnej traumy psychicznej „wyrzutka”, konieczna jest konsultacja z dobrym psychologiem. I oczywiście Twoje wsparcie jako osoby najbliższe Twojemu dziecku!
