To słynna ludowa gra, w którą musieli grać twoi dziadkowie i tatusiowie. Przed rozpoczęciem gry musisz zrobić kij (kij w formie szpatułki) i sam czyżyk (mały czworoboczny kij ze spiczastymi końcami jak ołówek).
Możecie grać razem. Najpierw rzuca się losami lub za pomocą rymu wybierają, kogo bić na kości (być rzucającym), a kogo prowadzić.
Cel gry: kierowca stara się zostać rzucającym.
Następnie rysują na ziemi okrąg o średnicy około dwóch kroków dziecka (60-80 cm) - to jest miasto (lub baza). W 4-6 krokach od koła narysuj linię kon. Woźnica stoi za linią konia.
Rzucający umieszcza czyżyk na środku okręgu ze spiczastym końcem w kierunku linii konia. Następnie rzucający bierze kij i uderza ostrym końcem czyża w taki sposób, aby ten podskoczył. Podczas gdy czyżyk jest w powietrzu, rzucający musi mieć czas na uderzenie go kijem, aby poleciał jak najdalej poza linię konia.
Zadaniem woźnicy, który znajduje się za linią konia, jest złapanie czyża rękami. W tym przypadku staje się rzucającym, a gra zaczyna się od nowa. Jeśli kierowca nie złapie czyżyka, udaje się do miejsca, w którym upadł czyżyk i bierze go w ręce. Zanim podniesiesz czyżyka, musisz zapamiętać numer na jego górnej krawędzi - to tyle prób wrzucenia do miasta. Potem upuszcza czyża, próbując dostać się do miasta. Kierowca wykonuje rzut z 2 próby z miejsca, w którym spadnie czyżyk, rzucony z 1 próby itd. Z kolei rzucający stara się wybrać takie miejsce, aby odbić lecącego czyżyka. Jeśli mu się uda, kierowca wraca do miejsca, w którym spadł czyżyk, a gra toczy się dalej.
Jeśli kierowca, wykorzystawszy wszystkie swoje próby, nie wjedzie do miasta, rzucający ponownie uderza w czyżyka itd. Jeśli czyżyk dostanie się do miasta, kierowca staje się rzucającym.
