Komunikacja ma korzystny wpływ na człowieka nie tylko z innymi ludźmi, ale także z mniejszymi braćmi. A pojawienie się zwierzaka w życiu dziecka pomoże mu nauczyć się dbać o niego, rozwijać życzliwość i miłosierdzie. Takie dziecko szybko się usamodzielni i zrozumie, czym jest odpowiedzialność.
Wraz z wiekiem dzieci zaczynają aktywnie oswajać się z otoczeniem, w tym interesować się zwierzętami i roślinami. Dzięki nowym wrażeniom dziecko poszerza granice świadomości, uczy się interakcji z otaczającymi go przedmiotami i przedmiotami.
Postrzeganie zwierząt przez dzieci w różnym wieku
Dzieci, w zależności od wieku i percepcji, inaczej zachowują się ze zwierzętami. Zwierzęta budzą u niemowląt ciekawość i zainteresowanie, szukają kontaktu dotykowego, chcą dotykać, dotykać, poklepywać, badać ze wszystkich stron. Dla starszych dzieci zwierzę jest przyjacielem i towarzyszem, z którym rozmawiają, opowiadają tajemnice lub wymyślają historie.
- Do 4 roku życia: w tym wieku warto mieć małe i łatwe w pielęgnacji zwierzę: ptaka, gryzonia, królika ozdobnego, rybę. Dzieci będą przyciągane do zwierzaków, będą chciały je dotykać, głaskać, bawić się. Rodzice powinni wyjaśnić, że zwierzę nie jest zabawką, należy się z nim obchodzić ostrożnie i czule.
- Do 6 lat: W tym wieku dzieci stają się bardziej odpowiedzialne i można im powierzyć opiekę nad zwierzęciem. Wiedzą już, jakie rodzaje zwierząt domowych istnieją, podstawowe zasady opieki nad nimi: chodzenie, karmienie, higiena. Rodzice mogą przenieść na dziecko pewne proste obowiązki, ale na początku lepiej jest dla nich upewnić się, że dziecko robi wszystko dobrze.
- Do 8 roku życia: to już samodzielne dzieci, które wiedzą, na czym polega odpowiedzialność i potrafią same opiekować się pupilem. W tym wieku w rodzinie może pojawić się kilka zwierząt różnych gatunków, ale największą sympatią cieszą się koty i psy.
Znaczenie zwierząt w życiu dziecka
Zwierzęta wpływają na różne procesy, w tym:
Rozwój
Ucząc się i bawiąc ze zwierzęciem, dziecko nabiera pozytywnych cech. W tym czasie rodzice muszą nauczyć dziecko prawidłowego obchodzenia się ze zwierzęciem, wyjaśnić, że nie da się okazywać agresji i okrucieństwa wobec zwierząt.
Socjalizacja
Zwierzę staje się pierwszym przyjacielem i opiekunem dziecka. Daje to pewność siebie i pomaga szybko przyzwyczaić się do zespołu, poznać, komunikować się z rówieśnikami, nawiązywać przyjaźnie.
Rozwój intelektualny
Dzięki kontaktowi dotykowemu i zabawom dziecko rozwija zmysłowe poznanie i percepcję otaczających przedmiotów. Nawiązywanie związków przyczynowo-skutkowych pozwala rozwinąć logiczne myślenie.
Komponent etyczny
Wydarzenia związane ze zwierzętami (wygląd, choroba, śmierć) pozwalają dziecku doświadczać różnych stanów emocjonalnych, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Percepcja estetyczna rozwija wizję artystyczną i zrozumienie naturalnego piękna i wdzięku.
Rozwój fizyczny i emocjonalny
Zwierzęta pozwalają dziecku doświadczyć pełnego spektrum uczuć i emocji, a wspólne zabawy i spacery tworzą stabilne reakcje fizyczne, np. koordynację ruchów, szybkość reakcji.
Właściwości lecznicze
Do leczenia fizjologicznych i psychologicznych dolegliwości dzieci wykorzystuje się różne rodzaje zwierząt. Są w stanie poradzić sobie z depresją, poprawić ogólny stan autyzmu, porażenia mózgowego, chorób układu mięśniowo-szkieletowego itp.
Ale to nie jest cała lista. Zwierzęta są doskonałymi pomocnikami w pracy, edukacji środowiskowej i moralnej, manifestacji człowieczeństwa, zmniejszaniu poziomu konfliktu i wrogości do otaczającego ich świata, rozwoju zmysłów, twórczego myślenia i wyobraźni. Zajęcia i zabawy pomagają wprowadzić dzieci w pracę i dyscyplinę.
Zwierzęta są ważnym ogniwem w wychowaniu dziecka. Nie tylko pomagają w rozwoju pozytywnych uczuć – miłości, troski, czułości, czułości, ale także przyczyniają się do rozwoju i poznania otaczającego nas świata, także poprzez zabawę. Ważnym czynnikiem jest stosunek rodziców do zwierząt, ponieważ dziecko będzie w przyszłości kopiować ich model zachowania.
