Niedobór laktazy to zmniejszenie aktywności specjalnego enzymu jelitowego laktazy, który odpowiada za całkowity rozkład cukru mlecznego (laktozy). Jednocześnie niestrawiona laktoza stymuluje przepływ płynu do światła jelita, co pod wpływem miejscowej mikroflory powoduje gromadzenie się gazów. Procesowi temu towarzyszą częste wodniste i pieniste stolce, wzdęcia, ból i dudnienie. Objawy te zwykle pojawiają się natychmiast po nakarmieniu dziecka.
Instrukcje
Krok 1
Leczenie wrodzonego i nabytego (przejściowego stanu występującego po infekcjach jelitowych) niedoboru laktazy polega na zmniejszeniu udziału laktozy spożywanej w diecie, aż do jej wykluczenia. Aby zrekompensować ten enzym i zachować naturalne odżywianie u niemowląt, lekarz przepisuje jego postać dawkowania (Lactase Baby, Lactazar i inne). W tym stanie ważne jest, aby karmić piersią jak najdłużej.
Krok 2
Pokarmy uzupełniające należy wprowadzać w tym samym czasie, co reszta dzieci. Jednak pierwsze pokarmy, których próbuje dziecko, powinny być wolne od laktozy. Mogą to być warzywa (cukinia, brokuły, dynia) i owoce (jabłko, gruszka). W miarę możliwości należy ograniczyć spożycie pokarmów zawierających mleko i cukier. Przeciery owsiane i warzywne należy gotować w wodzie lub stosować specjalne mieszanki bez laktozy.
Krok 3
Karmienie piersią w tym stanie jest stopniowo anulowane. Po roku dziecku można ostrożnie wstrzyknąć specjalistyczne produkty mleczne o niskiej zawartości laktozy i fermentowane produkty mleczne w dawkach, które nie powodują u dziecka objawów niedoboru laktazy.
