Każdy rodzic miał sytuację, kiedy ich dziecko wydało histeryczny płacz. Zachowanie dziecka może być nieodpowiednie. Może posunąć się tak daleko, że dziecko upadnie na podłogę lub zacznie walić głową o ścianę, podczas gdy nie odczuje bólu. Aby temu zapobiec, emocjonalny wybuch dziecka musi zostać ugaszony, zanim się wypali.
Zwykłe słowo „nie” może służyć jako bodziec do tego, że dziecko zaczyna histerię. Ale z reguły nie trwa to długo. Dzieci o niezrównoważonej psychice, które mają zaburzenia neurologiczne, są podatne na takie wybuchy emocjonalne. A jeśli nagle zauważysz, że twoje dziecko zaczyna wymiotować lub duszność po histerii, jest to sygnał, że musisz pilnie pokazać swoje dziecko neurologowi.
Dzieci uwielbiają pracować, że tak powiem, dla publiczności, więc starają się radzić sobie w zatłoczonych miejscach. A jeśli rodzice się poddają, dziecko zaczyna systematycznie stosować tę metodę. Jeśli rozumiesz, że Twoje dziecko zaczyna się denerwować, odwróć jego uwagę na coś, co dzieje się wokół, spójrz na ptaka lub przejeżdżający autobus. Jeśli dojdzie do napadu złości, nie uspokajaj dziecka, to i tak nie zadziała. Odsuń się i odwróć od niego. To będzie bardziej wydajny sposób.
Nie karz dziecka za napady złości, zwłaszcza w zatłoczonym miejscu. Gdy się uspokoi, porozmawiaj z nim, dowiedz się, co spowodowało to zachowanie. Wyjaśnij, że bardzo go kochasz, ale to zachowanie jest złe. I zawsze stań na swoim miejscu. Jeśli coś jest zabronione, to idź do końca.
Najlepszą profilaktyką takich napadów złości jest wtedy, gdy dziecko wysypia się, jest zawsze pełne i wygodnie ubrane. Ale zdarza się również, że dziecko zachowuje się źle w odpowiedzi na zachowanie rodziców, jeśli ciągle go ciągną lub dochodzi do kłótni w rodzinie, a co gorsza, jeśli rodzice wyrzucają swoją negatywność na własne dziecko.
