Trzy lata to wiek, w którym dziecko zaczyna czuć się indywidualną, niezależną osobą. Ma własne pragnienia, które czasami nie zgadzają się z opinią rodziców, co może wywoływać irytację, a nawet napady złości. Ponadto w tym wieku dzieci nadal słabo potrafią wyrażać swoje pragnienia słowami i są z tego powodu zdenerwowane, co również prowadzi do płaczu i krzyku.
Dlaczego dziecko wpada w napady złości?
Trzyletnie dziecko może mieć napady złości z wielu powodów.
Po pierwsze, dzieci w tym wieku już zdały sobie sprawę, że nie są jednością z matką, że są odrębnymi, niezależnymi jednostkami. Mają własne potrzeby, a ponieważ małe dzieci nie wiedzą, jak czekać i nie rozwinęły jeszcze cierpliwości, zaczynają domagać się, aby ich pragnienia zostały spełnione już teraz, a po otrzymaniu odmowy bardzo się denerwują i wpadają w złość.
Po drugie, mimo niezależności, trzyletnie dzieci chcą, aby rodzice jak najczęściej okazywali miłość, która wcześniej wydawała się bezwarunkowa – teraz potrzebują czynów i czynów, a dzieci nie mogą jeszcze uważać słów i wyrazów troski za miłość.
Po trzecie, wiedzą już, jak wykonywać podstawowe czynności: chodzić, rozmawiać, ubierać się, jeść, ale wciąż mają niewiele możliwości. Dlatego często pojawiają się obawy, że zostanie sam, że zostanie opuszczony. Wszystkie te uczucia są zbyt zawiłe i złożone, aby można je było wyrazić słowami, a dziecko denerwuje się, krzyczy, płacze i wpada w napady złości.
Czasami dziecko wie, że napady złości pomagają osiągnąć jego cel i stosuje tę metodę, jeśli chce nowej zabawki, słodyczy, oglądania bajek, a nawet zabawy, w takim przypadku jest to metoda manipulacji, której nie należy zachęcać. A w wielu przypadkach dzieci po prostu nie wiedzą jeszcze, jak zapanować nad swoimi negatywnymi emocjami i pokazać je w ten sposób – w postaci napadów złości.
Co zrobić w przypadku histerii?
Przede wszystkim, kiedy i gdziekolwiek pojawi się napad złości u Twojego dziecka, zachowaj spokój i nie trać panowania nad sobą. Nie próbuj go uspokajać przekonaniami, powstrzymywać krzykiem lub zakazami. Wskazane jest, aby w żaden sposób nie reagować na gwałtowne przejawy emocji lub próbować przytulić i przytulić dziecko, jeśli histeria stała się niekontrolowana. Jednocześnie mów słodkie słowa i pociesz go.
Niektórzy psychologowie radzą, aby przejść do innego pokoju i zostawić dziecko w spokoju - jeśli była to tylko przebiegła manipulacja, szybko się uspokoi. Ale przy prawdziwej histerii dziecko może się przestraszyć, gdy nie ma nikogo, więc lepiej tam być i poczekać, aż emocje opadną.
W żadnym wypadku nie idź na ustępstwa, nawet publicznie, gdy dziecko czegoś żąda - szybko zrozumie, że w ten sposób możesz ustawić własne warunki. Rodzice muszą mieć kontrolę nad sytuacją. Jeśli dziecko zacznie zachowywać się zbyt gwałtownie, należy je zabrać w bezpieczniejsze miejsce.
Po napadzie złości porozmawiaj ze swoim dzieckiem spokojnie, spróbuj wyrazić się słowami, z powodu tego, co było zdenerwowane, aby zrozumiał, że jest to skuteczniejszy sposób wyrażania swoich pragnień.
