Fobia to strach przed określonym bodźcem. Tym bodźcem może być przedmiot, żywa istota lub konkretna sytuacja. Nauka psychologiczna zna ogromną liczbę zaburzeń fobii.
Większość fobii wynika z lęków z dzieciństwa, podczas gdy mniejszy odsetek wynika z doświadczanego stresu. W pierwszym przypadku o wiele trudniej jest wyzdrowieć z fobii, dlatego ważne jest, aby fobię opanować natychmiast po jej wystąpieniu.
Rodzaje fobii
Z fobią społeczną osoba staje się nieadekwatna, gdy jest obserwowana z szacunkiem. Jednocześnie zdaje sobie sprawę, że jego obawy są daleko idące. Najczęściej ta fobia pojawia się w okresie dojrzewania, kiedy dana osoba jest najbardziej wrażliwa na krytykę. Osoba cierpiąca na fobię społeczną unika wystąpień publicznych, publicznego jedzenia. Ciągłe unikanie tego rodzaju sytuacji może prowadzić do całkowitej izolacji społecznej.
Przy agorafobii niepokoi się przebywaniem na otwartej przestrzeni i niemożnością powrotu w bezpieczne miejsce. Atak paniki wywoływany jest strachem przed utratą przytomności, utratą rozumu lub śmiercią w zatłoczonym miejscu. W rezultacie osoba stara się nie opuszczać domu bez pilnej potrzeby.
W przeciwieństwie do agorafobii, klaustrofobia boi się zamkniętych przestrzeni. Osoba unika przebywania w małym pokoju z zamkniętymi drzwiami, brak okien pogarsza sytuację.
Istnieje duża grupa fobii, ograniczona do ściśle określonej sytuacji. Obejmuje to strach przed konkretnym zwierzęciem, naturalnym zjawiskiem, konkretną chorobą. Większość z nich zdrowemu człowiekowi może wydawać się absurdalna. Na przykład człowiek może być przerażony ptasimi piórami, długimi słowami, pięknymi kobietami, lustrami. I uwierz mi, to nie ma nic wspólnego z niechęcią czy obrzydzeniem.
Objawy zaburzeń fobicznych
Poziomy lęku w zaburzeniach fobii mogą wahać się od łagodnego dyskomfortu po lęk. Zaczynając wyobrażać sobie niepokojący bodziec, osoba już doświadcza lęku. Jednocześnie niepokojący bodziec obiektywnie nie stanowi śmiertelnego niebezpieczeństwa.
Nadejście ataku strachu świadczy o szeregu specyficznych objawów somatycznych. Zwiększa się bicie serca, zwiększa się dyskomfort w przewodzie pokarmowym, pojawia się uczucie ściskania w klatce piersiowej, hiperwentylacja płuc. Mogą wystąpić zaburzenia widzenia, zawroty głowy, drżenie kończyn, szum w uszach, drętwienie.
Fobie często leczy się bardzo paradoksalnymi metodami terapii behawioralnej. Najczęstszym z nich jest postawienie się w przerażającej sytuacji.
