Bardzo często po zabawie dziecko wystarczająco mocno kładzie się spać i robi wszystko, co możliwe i niemożliwe, aby opóźnić moment pójścia spać, czyli zaczyna się ukrywać przed rodzicami, chce iść do toalety, pić. Rodzic musi pozostać całkowicie niezachwiany i nie zmieniać ustalonych godzin snu, nawet jeśli dziecko twierdzi, że nie chce spać.
Gdy Twoje dziecko dorasta, jego zapotrzebowanie na drzemki stopniowo maleje, dzięki czemu możesz stopniowo przesuwać porę spania na wcześniejszą i całkowicie unikać drzemek. Pamiętaj jednak, że każde dziecko ma osobistą potrzebę snu, może być inna nawet wśród sióstr i braci.
Aby uniknąć ewentualnych problemów z położeniem dziecka, należy zadbać o to, aby jego wieczór minął jak najspokojniej, bez telewizora, komputera i hałaśliwych gier, a nie tylko odgrodzić dziecko od telewizora i komputera, ale nawet z pomieszczeń, w których pracują.
Nie ograniczaj aktywności i czynności dziecka w ciągu dnia, bo jeśli dziecko wystarczająco się bawi i biega, do wieczora zmęczy się i będzie chciało odpocząć.
Aby zrozumieć potrzebę dziecka na odpoczynek, obserwuj go: jak się zachowuje, jeśli nie spał w ciągu dnia lub poszedł spać wczoraj o dziewiątej wieczorem. Biorąc pod uwagę takie dane i obserwacje, możesz łatwo znaleźć odpowiedni dla Twojego dziecka reżim snu i aktywności, nieznacznie zmieniając go w miarę dorastania dziecka.
Jeśli codzienna rutyna przewiduje sen w ciągu dnia, odłóż go natychmiast po obiedzie: wieczorem łatwiej zasypia.
Przed snem podaj mu łyżkę miodu zmieszaną z sokiem z cytryny. Jest nie tylko smaczny, ale także dobry na sen.
Jeśli dziecko kładło się spać bez kaprysów, pochwal je za to, gdy się obudzi.
Czego nie robić
Nie pozwól mu dyktować warunków i trzymaj się harmonogramu; nie karz ani nie zastraszaj dziecka, ponieważ to jeszcze bardziej go zdenerwuje; nie myśl o jego złym zachowaniu i ostrzegaj z góry, co go czeka, że nie chce iść spać.
