Dzieci uwielbiają naśladować dorosłych, zwłaszcza rodziców. Przyglądając się mamie wykonującej manicure lub pedicure, dziewczyna może sięgnąć również po lakier do paznokci, a czasem mamy chcą nauczyć swoje córki „robienia piękna” jak najwcześniej. Ale uczenie się może nie być tak nieszkodliwe, jak się wydaje.
Po raz pierwszy dziewczynka może mieć ochotę na malowanie paznokci w wieku 3-4 lat, kiedy rodzice są dla dziecka osobą referencyjną i szczególnie wyraża się chęć ich naśladowania. Możliwy jest też wpływ rówieśników: dziewczyna może zobaczyć pomalowane paznokcie koleżanki i chcieć naśladować jej przykład.
Efekty zdrowotne lakieru do paznokci
Niektórzy rodzice uważają, że lakier do paznokci jest nieszkodliwy, ponieważ jest przeznaczony do użytku zewnętrznego. Niemniej jednak niektóre substancje zawarte w lakierze nadal dostają się do organizmu.
Niektóre składniki lakieru do paznokci są niezwykle szkodliwe. Formaldehyd obniża odporność i negatywnie wpływa na układ nerwowy. Toluen i metylobenzen są substancjami rakotwórczymi. Kamfora i aceton są równie szkodliwe.
Wszystkie te substancje szkodzą nie tylko całemu ciału, ale także samym paznokciom, czyniąc je słabymi i łamliwymi. Takie paznokcie można doprowadzić do właściwego kształtu tylko za pomocą lakieru, trzeba go często stosować, dlatego zwiększa się ilość dostarczanych do organizmu szkodliwych substancji.
Taki efekt chemiczny zagraża nawet ciału dorosłej kobiety, a ciało dziecka jest znacznie bardziej wrażliwe. Drogie lakiery produkowane przez renomowane firmy są mniej niebezpieczne, ale nie są pozbawione szkodliwych zanieczyszczeń. Nawet taki lakier może prowadzić do niestrawności, a nawet zatrucia, jeśli jego cząstka dostanie się do żołądka, a nawyk obgryzania paznokci jest nieodłączny u wielu dzieci.
Wpływ psychologiczny
Wszystko, co robią rodzice, jest dla dziecka pożądane także dlatego, że jest postrzegane jako atrybut dorosłości, wiąże się z jego pragnieniem „stania się dużym”. Łącząc koncepcję dorastania z użyciem kosmetyków, rodzice kształtują w córce złośliwą postawę, która z pewnością przejawi się w przyszłości: „główną wartością jest zewnętrzna atrakcyjność dla płci przeciwnej”. Taka dziewczyna ryzykuje, że dorośnie nie jako osoba samowystarczalna, ale jako „lalka” mająca na celu „sprzedanie się za wyższą cenę”.
Inna złośliwa postawa związana ze zbyt wczesną znajomością kosmetyków, w tym lakierów do paznokci, wiąże ideę piękna wyłącznie z użyciem kosmetyków. O wiele ważniejsze jest ukształtowanie wyobrażenia dziewczyny o „pięknie zdrowia”.
Koloryzacja paznokci może spotkać się z negatywną reakcją nauczycieli przedszkolnych lub nauczycieli w szkole. Jeśli rodzice wejdą z tego powodu w konflikt z nauczycielami, ucierpi autorytet nauczycieli w oczach dziewczynki, jeśli rodzice będą przestrzegać wymagań, ucierpi ich własny autorytet („najpierw im pozwolono, potem zabroniono”). Efekt pedagogiczny w obu przypadkach będzie negatywny.
Jeśli rodzice nadal chcą uczyć córkę stosowania kosmetyków w ogóle, a w szczególności lakierów do paznokci, lepiej użyć specjalnych kosmetyków przeznaczonych dla dzieci. Nawet tego lakieru nie należy stosować na co dzień. Konieczne jest wcześniejsze wyjaśnienie dziewczynie, że maluje paznokcie tylko w szczególnych przypadkach - na przykład pójście do teatru lub wizyta.
