Obraźliwy pseudonim, który przylgnął do dziecka w szkole lub przedszkolu, może stać się przyczyną niechęci do uczęszczania do zespołu dziecięcego. Nie możesz zignorować tego problemu, inaczej w przyszłości spotkasz się z dużą ilością lęków i kompleksów u swojego dziecka.
Instrukcje
Krok 1
Nie angażuj się w konflikt, ale współczuj swojemu dziecku. Interwencja osoby dorosłej w konflikcie dziecka najprawdopodobniej doprowadzi do odwrotnego rezultatu - Twojemu dziecku również będzie dokuczał „kaniul”, „mamy chłopiec” itp. A takie cechy są niezwykle niepopularne wśród dzieci. A co jeszcze bardziej niebezpieczne, Twoje dziecko może przestać dzielić się swoimi problemami i obawami. W szczerej rozmowie powiedz, że rozumiesz jego uczucia. Jeśli to możliwe, podaj przykład z własnego życia szkolnego lub z dzieciństwa sławnej osoby. Dodatkowo wyjaśnij dziecku, że samowystarczalni i inteligentni rówieśnicy nie tracą czasu i energii na obrażanie i dzwonienie do kogoś. sami sprawcy mają kompleksy i problemy.
Krok 2
Postaraj się wyeliminować powody dokuczania dziecku. Jeśli to możliwe, należy to zrobić, zanim pojawi się problem z pseudonimem. Twoje dziecko nosi okulary - kupuj tylko modne i stylowe modele tego akcesorium, drażni je z powodu wagi - pomóż dziecku schudnąć, zapisz go do działu sportowego, co pomoże poprawić jego sylwetkę i rozwinąć mięśnie. Obiektywnie oceń swoje dziecko: może drażni się z nim „wrabiacz” lub „nowicjusz” z powodu arogancji wobec mniej udanych uczniów? Pomóż swojemu synowi lub córce rozwijać ich umiejętności - najlepszy w swojej klasie sportowiec lub szachista raczej nie zostanie drażniony.
Krok 3
Naucz swoje dziecko, aby ignorowało drażniące się dzieci. Wyjaśnij, że dokuczanie jest powszechną rzeczą w szkole, a jeśli nie będzie odpowiadał na przezwiska, prześladowcy wkrótce stracą zainteresowanie nim. Małe dzieci można nauczyć zdania „Ten, który woła swoje imię, sam tak się nazywa”. Starsze dziecko może reagować na dokuczanie śmiechem lub ironią: „Czy to twój pseudonim w domu?” „No, jesteś humorystą! Pomyśl o czymś innym!”, „Czy jestem karaluchem? A ty jesteś żukiem gnojowym! Myślałem, że gramy w nową grę”. Odpowiedzi do sprawcy można ćwiczyć w domu, aby brzmiały pewnie.
Krok 4
Pracuj nad podniesieniem samooceny dziecka: nie jest „piegowaty na czerwono”, ale szczęśliwym posiadaczem rzadkiego koloru włosów, który uwielbia słońce, nie „gruby”, ale silny. Nigdy nie porównuj swojego dziecka z dziećmi odnoszącymi sukcesy w szkole, chwal go za poprawę własnych wyników. Rozmawiaj ze swoim dzieckiem na równych zasadach, daj mu możliwość podejmowania decyzji - to podniesie go we własnych oczach. Mów dziecku częściej, że go kochasz. Dzieci, które są ufne w miłość swoich bliskich, zazwyczaj odnoszą największe sukcesy społeczne w zespole dziecięcym.
