Niezwykły rosyjski pisarz Iwan Siergiejewicz Turgieniew stworzył galerię wspaniałych kobiecych obrazów. Nazywano je później „dziewczynami Turgieniewa”. To wyrażenie jest rozumiane jako wykształcone, wrażliwe, ale niezbyt skoncentrowane na swoich wewnętrznych przeżyciach dziewczyny.
Kim ona jest?
Turgieniew w latach 50-80 XIX wieku napisał kilka prac, które pokazują bohaterki pasujące do definicji „dziewczyny Turgieniewa”. Mają ze sobą wiele wspólnego. To dziewczyny, których dzieciństwo i młodość spędziły gdzieś w odległych osiedlach, gdzie wpływ świeckiego społeczeństwa stolicy nie jest zbyt odczuwalny. Bohaterka Turgieniewa dorastała wśród lasów i pól, dużo myśli i czyta, ma bogaty wewnętrzny świat, do którego nie śpieszy się wpuszczać obcych. Nie jest zbyt atrakcyjna z wyglądu, a młody człowiek przyzwyczajony do świeckiego splendoru może wydawać się zupełnie brzydki. Pomimo tego, że jej krąg znajomych jest ograniczony, dobrze rozumie ludzi i potrafi odróżnić prawdziwe od ostentacyjnych. Wśród otaczających ją młodych ludzi bez wątpienia wybierze kogoś, kto jest gotów służyć szlachetnej idei, a ona gotowa jest podążać za nim nawet na krańce świata. Zewnętrznie wydaje się słaba i delikatna, ale w razie potrzeby wykazuje bardzo silny charakter, determinację, celowość. Męski bohater jest zwykle od niej słabszy.
Asiu, Natalia, Elena
Asiu z opowieści o tym samym tytule początkowo wydaje się bohaterce ładna, ale nieco niezrównoważona. Natalia Lasunskaya z powieści „Rudin” robi niekorzystne wrażenie na tych, którzy widzą ją po raz pierwszy, wydaje się kanciasta, choć ma czystą, regularną i wyrazistą twarz.
Bohaterka powieści „Nov” Marianna wydaje się ogólnie brzydka, z okrągłą twarzą, dużym nosem i zbyt jasnymi oczami. Liza Kalitina z „Noble Nest” sprawia wrażenie poważnej, bardzo taktownej dziewczyny, która stara się nikogo nie urazić. Dziewczyny Turgieniewa czekają na miłość, ale dla niej nie godzą się na poświęcenie tego pomysłu.
Dziewczyna Turgieniewa we współczesnym świecie
Wizerunek „młodej damy Turgieniewa” został znacznie zmieniony w ciągu półtora wieku. Podobne postacie pojawiały się w książkach innych rosyjskich pisarzy – na przykład Czechowa czy Bułhakowa. Miały sporo wspólnego z bohaterkami Turgieniewa. Z biegiem czasu to wyrażenie stało się powszechne. Jego znaczenie uległo znacznej zmianie. Teraz to nazwa dla romantycznych, nadmiernie wrażliwych młodych dam, o których można powiedzieć, że nie są z tego świata. Nie jest to całkowicie poprawne rozumienie pracy Turgieniewa. Jego bohaterki są oczywiście do pewnego stopnia romantyczne, ale dalekie od naiwności. Umiejętność głębokiego odczuwania łączy się z umiejętnością chodzenia po zamierzonej drodze, pokonywania przeszkód. Świetnie czują się wśród książek, ale świat książki nie przysłania dla nich rzeczywistości.
