Wdzięczność nie jest uczuciem uformowanym przez siebie. Tego uczucia trzeba nauczyć, trzeba je rozwijać w dzieciach. A jeśli dziecko nigdy nie mówi dziękuję i traktuje całą troskę rodziców za pewnik, to nadszedł czas, aby nauczyć dziecko dziękować rodzicom i doświadczyć tego uczucia wdzięczności.
Nie trzeba zaczynać łajać dzieci i pouczać ich, że matka nie jest koniem pociągowym, że robi dla nich wszystko, a nawet nie słyszy w zamian „dziękuję”. Możesz być absolutnie pewien, że takie apele do sumienia w ogóle nie będą słyszane przez dzieci. Dlatego na początek musisz zacząć od siebie. A jak często matka dziękuje dziecku za udzieloną pomoc, choć małą? Jeśli mu nie dziękuje, to czas zacząć rozwijać ten nawyk. A także podziękować małżonkowi za to, że na przykład ugotował wspaniały barszcz, nauczycielom w szkole za nauczanie dzieci mądrości życiowej i wiedzy naukowej, a nawet sprzedawcy w sklepie za pomoc i uprzejmość.
Musisz także uczyć same dzieci pomagania innym. Może rodzice pomagają w domu opieki? To jest wymówka, żeby zabrać dziecko ze sobą. Jeśli jest starszy i samotny sąsiad, zdecydowanie musisz kupić mu jedzenie i pomóc posprzątać mieszkanie, angażując w to dziecko. Niech zobaczy, jak ważna jest opieka i jak wielka jest, gdy jest dobra dla człowieka, a nie mniej przyjemnie jest otrzymać wdzięczność w zamian.
Jeśli dziecko ma książki, których już nie czyta i zabawki, w które nie gra, możesz mu zaproponować, aby odłożył te, których nie szkoda, i zabrał je do sierocińca. A wtedy dziecko nauczy się doceniać to, co ma – dom, zabawki, książki, podręczniki, pyszne jedzenie i dobre ubrania, i nie będzie już tego brać za pewnik.
Warto zwrócić uwagę na żłobek dziecka. Jeśli ma dużo zabawek, a kupują mu to, co chce, to z tego nie będzie już czerpał radości, a raczej satysfakcję. Dlatego jeśli dziecko znów czegoś chce, to musisz z nim porozmawiać, jak może zarobić na to lub tamto lub co zrobić, aby to zdobyć.
Jeśli dziecko naprawdę tego potrzebuje, to zrobiwszy to, co uzgodniło z rodzicami, będzie odczuwać większą radość i wdzięczność, niż rodzice mu to tak po prostu kupią. Nie należy nagradzać dziecka prezentami za sukcesy w szkole lub zwycięstwa w zawodach. O wiele lepiej powiedzieć, jak rodzice są z dziecka dumni i że jest dla nich najlepszy. Jeśli dasz prezenty za każde zwycięstwo, to w przyszłości możesz popaść w długi.
Trzeba wprowadzać dobrą tradycję każdego dnia przed snem, aby podziękować wszystkim członkom rodziny za coś, choć nieistotnego. Tak więc uczucie i umiejętność dziękowania nie pojawiają się same, trzeba nad tym popracować.
