Nawet w dobie bezwarunkowej męskiej dominacji były kobiety, które nie tylko pretendują do miana liderki rodziny, ale też bardzo skutecznie sobie z nią radzą. Inna sprawa, że gospodynie domowe musiały to osiągnąć okrężną drogą, starannie ukrywając swoje ambicje, by nie podlegać publicznemu potępieniu. Teraz żona w większości przypadków pracuje na równi z mężem, a czasem wnosi większy wkład do rodzinnego skarbca. Jeśli jest z natury energiczna, z silnym charakterem, to często udaje, że jest liderką w związkach.
Instrukcje
Krok 1
Przede wszystkim zarówno mąż, jak i żona powinni mocno pamiętać, że bycie przywódcą nie oznacza „tłumienia, gnębienia, zastraszania”. Rodzina nie jest armią, a tym bardziej więzieniem, stosunki typu „rozkaz wodza – prawo dla podwładnego” są tu nieodpowiednie i niedopuszczalne. Małżeństwo to sztuka kompromisu, a przywódca nie tyle będzie musiał wydawać rozkazy, ile przekonywać, że ma rację.
Krok 2
Bycie liderem oznacza wzięcie pełnej odpowiedzialności za rodzinę. Sukces i pomyślność życia rodzinnego zależy od tego, jak przywódca poradzi sobie ze swoim zadaniem. Dlatego zarówno mąż, jak i żona powinni trzeźwo ważyć, oceniać swoje zdolności i możliwości. Na przykład, jeśli mąż jest delikatny, nieśmiały, na skraju słabości, nie musi deklarować: „Jestem mężczyzną, więc z nami wszystko będzie po mojej myśli!” Zwłaszcza jeśli żona, w przeciwieństwie do niego, jest energiczna, zdecydowana, energiczna. Ale żona po prostu wstydzi się domagać się przywództwa, zmuszać męża do działania po swojemu, uciekając się do takiej kobiecej broni, jak skandale, napady złości, łzy.
Krok 3
Lepiej z góry uzgodnić, w których kontrowersyjnych przypadkach żona będzie miała decydujące słowo, a w których mąż. Pomoże to zapobiec niepotrzebnym walkom.
Krok 4
Lider musi zachowywać się spokojnie, powściągliwy, pewny siebie, nic - ani zachowanie, ani głos, ani gesty, nie okazując zamieszania. Jednocześnie musi być w stanie zwięźle, jasno i przekonująco wyjaśnić, dlaczego powinien postępować dokładnie tak, jak uważa to za prawidłowe. Bez tej umiejętności lepiej nawet nie jąkać się na temat twierdzeń przywódczych.
