Wcześniej czy później rodzice będą musieli zdać sobie sprawę z tego, że ich córka lub syn po raz pierwszy doświadczyli uczucia miłości. Każdy rodzic potwierdzi fakt, że pierwszej miłości należy przypisać skrajnie niejednoznaczne uczucie, podczas którego jego dziecko jest bardzo zaniepokojone i niezmiernie bolesne, aby takie uczucie znosić.
Nastoletnie relacje między chłopcami i dziewczętami są czasami bardzo pełne czci i wzruszające i nie są zapomniane do końca ich dni. Nawet starsi, kilkakrotnie żonaci i mający później wiele związków, w schyłkowych latach z czułością, podziwem i lekkim smutkiem, ukradkiem przypominają sobie młodzieńcze drżenie.
Doświadczenia nastolatków są najważniejsze, najbardziej sentymentalne i najbardziej nieprzewidywalne. Pierwsza miłość nie jest dla wszystkich, ale jeśli nastolatki nadal się zakochują, to całkowicie poddają się temu tajemniczemu uczuciu, zapominając o wszystkim i nie myśląc o żadnych innych problemach. W tym przypadku rolą rodziców jest okazanie taktu i zrozumienia. A jeśli, kierując się swoimi uprzedzeniami, obojętnością i egoizmem, zniszczą związek dziecka, nigdy mu tego nie wybaczy, a ponadto przez resztę życia będzie żywił urazę do rodzica.
Nastolatki nie zawsze dzielą się swoimi doświadczeniami z mamami i tatusiami, nawet jeśli wcześniej była między nimi pełna szczerość. Pierwsza miłość to bardzo intymna, krucha rzecz, nie do końca znana nawet samym kochankom. Co tu dziwić, że dziecko nie chce rozmawiać na ten temat z nieznajomymi, gdy czasem nawet słowa nie wystarczą, by wyrazić to nieznane, przerażające i wyjątkowe, co czuje.
Ale jak w takim razie bliscy ludzie mogą zrozumieć, że ich dorosłe dziecko przechodzi trudny okres nastoletniej miłości, aby na czas pomóc mu radą i wsparciem? Nawet jeśli nastolatek nie ma ochoty być szczerym z rodzicami, to jego uczucia z dziecinną spontanicznością proszą o to. Emocje rozpryskujące się na krawędzi są widoczne gołym okiem, a inni wyraźnie widzą zmiany w zachowaniu uważnego wobec niego nastolatka.
