Po rozwodzie rodziców dziecko mieszka z jednym z nich. Drugi rodzic płaci alimenty do pełnoletności. Dziecko ma prawo komunikować się z obojgiem rodziców, musi znać wszystkich swoich krewnych i komunikować się z nimi. Nie można tego zabronić z osobistej nienawiści lub jakiejś osobistej motywacji. Jeżeli rodzice nie mogą pokojowo uzgodnić między sobą trybu i czasu komunikacji z synem lub córką, o tym decyduje sąd rejonowy z udziałem władz opiekuńczych i opiekuńczych.
Niezbędny
- - paszport;
- - wniosek do władz opiekuńczych i powierniczych;
- - wniosek do sądu rejonowego;
- - pakiet twardych dowodów.
Instrukcje
Krok 1
Rozwód rodziców rani delikatną psychikę dzieci. Dziecko kocha mamę i tatę jednakowo i to nie jego wina, że dorośli nie mogli żyć razem. W tak trudnym okresie musi być chroniony w każdy możliwy sposób przed głęboką traumą psychiczną i nie zakłócać komunikacji z drugim rodzicem i jego bliskimi. Prawa nieletniego do poznania swoich krewnych i komunikowania się z obojgiem rodziców są zapisane w ustawie.
Krok 2
Często rodzic, z którym pozostawiono dziecko, doświadcza negatywnych emocji wobec drugiego małżonka, ale to nie pozwala mu ograniczać komunikacji z synem lub córką. Komunikacja może być ograniczona lub przerwana tylko wtedy, gdy leży to w najlepszym interesie dziecka. W tym celu należy pisemnie powiadomić organy opiekuńcze i opiekuńcze oraz złożyć wniosek do sądu rejonowego.
Krok 3
Aby sąd mógł rozpatrzyć tę sprawę, konieczne jest przedstawienie dowodów z dokumentów, że ograniczenie lub przerwanie komunikacji z dzieckiem będzie w interesie małoletniego. Może to być dokumentalny dowód na to, że drugi rodzic negatywnie wpływa na psychikę dziecka, nie płaci alimentów, jest narkomanem lub alkoholikiem i przychodzi na randkę w niewłaściwy sposób: w stanie odurzenia narkotykami lub alkoholem.
Krok 4
Komunikacja może zostać ograniczona lub przerwana jedynie decyzją sądu. We wszystkich innych przypadkach uniemożliwianie dziecku komunikowania się z drugim rodzicem lub jego krewnymi jest niezgodne z prawem. Rodzic, z którym komunikacja jest przerwana lub ograniczona, może złożyć pozew wzajemny i przedstawić dowody, że syn lub córka potrzebuje komunikacji z nim i że jest godnym obywatelem, aby komunikować się ze swoim dzieckiem.
