Każdy szanujący się rodzic marzy nie tylko o roli mamy/taty, ale także o roli przyjaciela dla swojego dziecka, ale nie każdy ma pomysł, jak to osiągnąć.
Rodzaje rodziców
Obecnie istnieje kilka typów rodziców – rodzice, którzy opiekują się dzieckiem i rodzice, którzy nakłaniają dziecko do odpowiedzialności.
Strażnicy
Rodzice, którzy strzegą dziecka, nie są opiekunami w zwykłym znaczeniu tego słowa. Nie biegają wokół niego i nie wycierają mu smarków za każdym razem, gdy kichają. Starają się zajmować jego czas kółkami, sekcjami i starają się spędzać z dzieckiem maksimum czasu, nie zdając sobie sprawy, że im jest starszy, tym bardziej powinien być niezależny.
Tacy rodzice ingerują w życie swojego dziecka, w relacje z kolegami z klasy i przyjaciółmi, określają, co jest dla niego dobre, a co złe. Przy tym wszystkim nie myślą, że taki sposób wychowania stwarza niepewną osobę, która w przyszłości nie będzie w stanie samodzielnie podejmować decyzji. Również tak wychowane dziecko nie będzie myślało o konsekwencjach swoich decyzji.
Dawanie wolności
Drugi typ rodziców to rodzice, którzy starają się jak najszybciej zaszczepić dziecku poczucie odpowiedzialności i niezależności. Dlatego starają się poszerzać granice ewentualnej odpowiedzialności dziecka. Nie narzucają dziecku swoich decyzji. Starają się, aby dziecko zrozumiało, że on sam musi wybierać kręgi, w oparciu o jego gusta i preferencje.
Jak zostać przyjacielem dziecka: kilka zasad
- Pierwszą i najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że nie można wspierać strony dziecka lub szkoły w kontrowersyjnych sytuacjach. Oznacza to, że właściwy przyjaciel rodzic powinien działać jako sędzia, nie akceptując żadnej ze stron.
- W żadnym wypadku nie należy krytykować dziecka z lenistwa. Jak pokazują ostatnie badania, leniwe dzieci po prostu nie istnieją. Dlatego jeśli dziecko jest leniwe lub czegoś odmawia, konieczne jest ustalenie przyczyny odmowy. Kto wie, może dziecko ma zespół deficytu uwagi. W takim przypadku dziecko zrobi coś tylko z rodzicem.
- Nie możesz też negatywnie reagować na słabe wyniki lub słabe oceny. Tutaj również należy najpierw zrozumieć przyczyny słabych wyników w nauce. Możliwe, że dziecko potrzebuje pomocy przy przedmiotach. Może dziecko nie może znaleźć wspólnego języka z nauczycielem.
- Jeszcze jedna kwestia - musisz pomóc dziecku w odrabianiu zadań domowych i pomóc mu zebrać plecak.
- I ostatni, ale bardzo ważny punkt - nie można porównywać dziecka z innymi dziećmi!
