Jeśli się rozejrzysz, zobaczysz wiele samotnych kobiet. I wszystkie są różne. Od tych, które zamieniły się w najzwyklejsze ciotki, po te, które są całkowicie pochłonięte dbaniem o swoją zewnętrzną atrakcyjność. Wśród nich są zarówno kobiety sukcesu, które zrobiły karierę, jak i ledwo wiążąc koniec z końcem. Łączy je jednak jedno - samotność, brak stabilnych związków i miłości. Co mężczyźni mówią o takich kobietach? A dlaczego nie starają się budować z nimi relacji?
1. Nie lubią życia, nie potrafią cieszyć się nawet małymi przyjemnymi wydarzeniami. Ich dominujący nastrój odmalowany jest w wyblakłych odcieniach szarości. Promieniują smutkiem i smutkiem, sprawiają, że jesteś smutny. Od nich często słyszysz skargi, skargi, niezadowolenie. Zawsze mają „wszystko jest złe” lub „nic”. I prawie nigdy nie zdarza się „doskonały”, „świetny”, „fajny”, „fajny”. Nie potrafią czegoś podziwiać, być czymś zaskoczonym, podziwiać coś. Nie wiedzą, jak cieszyć się życiem. Są niezadowoleni ze wszystkiego i wszystkich. Są również niezadowoleni ze wszystkich wokół nich. Od nich rzadko można usłyszeć aprobujące oświadczenia w czyimś adresie. Ale krytyka, oczernianie, wyśmiewanie innych emanują zainteresowaniem.
2. Będąc zawsze niezadowolony ze wszystkiego, obrażają się na wszelkiego rodzaju małe rzeczy i relacje. Nie gratulował wakacji, nie patrzył na przechodzącą dziewczynę w niewłaściwy sposób, prosił o coś w złym tonie itp. Zawsze kładą nacisk na negatywne wydarzenia w związku, nie przywiązując przy tym żadnej wagi, a czasami dewaluując te przyjemne. Dlatego mają dużo podejrzliwości, nieufności do mężczyzn, bezpodstawnej zazdrości i roszczeń.
3. Nie kochają siebie. Nieustannie zagłębiają się w siebie, krytykują siebie, szukają w sobie niedociągnięć, uważając czasami za niegodnych, by być kochanymi. Uwielbiają przybierać postać nieszczęśliwej i żałosnej kobiety, pobitej życiową niesprawiedliwością. W pełni skupieni na swoich problemach, nie zwracają uwagi na te, którymi mężczyzna się z nimi dzieli, nie dają mu wsparcia i zrozumienia, empatii.
4. Wymagają od człowieka ponad miarę. Zajmują stanowisko „jest zobowiązany tylko dlatego, że są mężczyznami”. Jednocześnie sami nie uważają za konieczne dawanie czegoś w zamian. Wielu z nich rozumuje w kontekście „Daję mu swoją urodę, młodość, seks…”.
5. Są nudni, nie mają o czym rozmawiać, poza tym, jak rozmawiać o problemach w pracy, w rodzinie, byłych mężczyznach, dziewczynach, sąsiadach itp. Nie są w stanie być źródłem nowych, ciekawych, ekscytujących, poznawczych. Nie rozwijają się same i nie są źródłem rozwoju dla człowieka. Nigdy nie uzyskasz od nich wartościowych rad w żadnej sprawie, ponieważ kierują się wyłącznie emocjami i najczęściej są negatywnie zabarwione.
6. Nie wykazują inicjatywy w związku bez bycia w trybie oczekiwania na nią od mężczyzny. Nie dają mężczyźnie możliwości poczucia się potrzebnym, pożądanym, interesującym. Wręcz przeciwnie, stwarzają poczucie, że nie są zainteresowani związkiem z nim. Wygląda na to, że nie potrzebują mężczyzny. A jeśli inicjatywa pochodzi od nich, to najczęściej w postaci wyrzutów „Dlaczego do mnie nie zadzwonisz? Ciągle nie masz dla mnie czasu…”.
7. Są nadmiernie niezależni, wszystko potrafią zrobić sami. Nie dają człowiekowi możliwości opiekowania się nimi, pomocy w niektórych sprawach. Czasami towarzyszy temu pozycja kobieca „mężczyźni nie są w stanie zrobić tego lepiej niż kobiety”. A nawet jeśli przyjmą pomoc od człowieka, to ich problemy i trudności są niekończącym się strumieniem, z którym człowiek rozpaczliwie sobie radzi, bo… (zob. s. 1).
8. Ciągle są czymś zajęci, dla mężczyzny nie ma czasu. Praca, dzieci, prace domowe, hobby, dziewczyny… Mężczyzna ma wrażenie, że są w jej życiu zbędni, w jej napiętym harmonogramie nie ma dla niego miejsca. Komunikacja z nim odbywa się zgodnie z zasadą szczątkową.
Oczywiście nie wszystkie, ale prawie każda kobieta ma pewne cechy. A jeśli znajdziesz je w sobie, to może masz o czym pomyśleć?
