Odwieczne pytanie brzmi: co i jak sprawić, by dziecko dorosło do posłuszeństwa? Naprawdę proste pytanie, ale przekształcenie tego w rzeczywistość nie jest takie proste. Mądrzy, oczytani rodzice wydają się mieć dobrze wychowane i posłuszne dzieci, ale nawet te czynniki nie zawsze odgrywają pozytywną rolę. W dziecku można wychować dobrego człowieka, ale początkowo trzeba go nauczyć posłuszeństwa.
Nasze wątłe argumenty sprawiają, że dzieci wyrabiają w sobie nawyk nieposłuszeństwa dorosłym. Oczywiście nie jest to wina dzieci, ale nasza. Żądania dorosłych powinny brzmieć wyraźnie i ze spokojną nutą w głosie. Dziecko powinno zrozumieć, że jeśli było zdanie, że nieoczyszczone zabawki zostaną wyrzucone, to powinny zniknąć. Oznacza to, że musi odpowiedzieć: jeśli powiedziano, że posprząta pokój, to musi zostać posprzątany. Strach przed utratą ulubionych rzeczy popycha ich do bardzo.
Oczywiście im szybciej zaczniesz się uczyć, tym łatwiej będzie ci w przyszłości. Począwszy od szóstego miesiąca życia, kiedy dziecko je i bierze łyżkę lub ulubione potrawy pod dyktando, już mimowolnie jest posłuszne i robi to, co każą mu rodzice.
Musi być gra zachęty. To wtedy dziecko się bawi, a mama wyjmuje ciasteczko i mówi: „Kto przybiegnie szybciej, dostanie coś smacznego”, oczywiście głównym warunkiem musi być to, aby dziecko nie miało łatwego dostępu do swoich ulubionych słodyczy. Musi zrozumieć, że poza dorosłym nie będzie w stanie tego w żaden sposób zdobyć.
Jeśli dziecko jest kapryśne, a rodzice naprawdę nie mają czasu, żeby to zrobić, bawić się lub robić to, co chce, to zadaniem rodziców jest przestać odpowiadać na jego prośby. Spróbuj wytłumaczyć dziecku, że dorośli mają czasem ważne rzeczy do zrobienia i nie można ich rozpraszać, ale jest już dorosły i niezależny, więc może się bawić.
Dorosłe dziecko, już na wezwanie rodziców, powinno przyjść, wiedząc, że jest to konieczne, a nie po to, by otrzymać słodycz. W starszym wieku musi mieć swoje osobiste obowiązki, które musi wypełniać nie tylko na prośbę rodzica, ale dlatego, że jest do tego zobowiązany. Musi rozwijać niezależność.
Nastolatek musi ponosić odpowiedzialność. Aby w pełni tego doświadczyć, musi nauczyć się zachowywać jak dorosły. Ponosić odpowiedzialność za to, co mu polecono, monitorować wypełnianie obowiązków z młodszymi braćmi i siostrami. Cena za błąd jest inna i dziecko musi zrozumieć, że nieprzestrzeganie tego skutkuje karą.
