Głównym pytaniem psychologii jest kwestia motywacji. Prawidłowo i stabilnie uformowana pozwala zdobywać szczyty i nie zatrzymywać się na osiągniętym poziomie. Wielu rodziców zastanawia się, jak zwiększyć motywację dziecka, gdy jest jeszcze bardzo małe.
Instrukcje
Krok 1
Każdy ma swoje upodobania i możliwości, odkrywaj je od wczesnego dzieciństwa. Umożliwi to dokładne ustalenie, jaki rodzaj informacji stymuluje, aktywizuje dziecko i włącza je w interakcję ze światem zewnętrznym. Ustal jego typ socjonika ze specjalistą. Jest tylko 16 typów, a każdy z nich wymaga oddzielnych rekomendacji.
Krok 2
Jeśli nie ma możliwości wizyty u specjalisty, upewnij się, że dziecko ma jak najwięcej różnorodnych doświadczeń. Wtedy będzie mu łatwiej znaleźć to, co włącza go w interakcję ze światem. W tym celu nie trzeba zabierać dziecka na różne zajęcia, chociaż jest to również dobre. Prawie wszystkie dzieci oglądają telewizję, więc ta metoda jest odpowiednia dla każdego. Obserwuj, jakie filmy i programy kocha Twoje dziecko i staraj się wzbudzić w nim zainteresowanie. Jeśli uwielbia oglądać przygody psa policyjnego, kup mu dobrą encyklopedię psów służbowych. Jeśli chodzi o urodę i modę, znajdź dla niego magazyn z modnymi fryzurami. Podaruj małe hantle młodemu miłośnikowi sportu. Dla miłośnika talk-show - zabawkowy mikrofon, a dla melomana - prosty syntezator. Osoba, która ma hobby, a co za tym idzie podwyższony poziom energii życiowej, ma mniej problemów z motywacją niż osoba ospała i pozbawiona inicjatywy od dzieciństwa.
Krok 3
Jednak, aby człowiek wykształcił wysoką motywację, nie wystarczy tylko angażować się w interakcję ze światem, potrzebuje informacji zwrotnej ze świata. W formie oceny umiejętności. Przedszkolaki często same dosłownie proszą o ocenę. Wydawałoby się, że wystarczy pobudzić dziecko pochwałami i potępić niewłaściwe zachowanie. Ale to nie jest takie proste. Po pierwsze, nie oceniaj każdego działania, w przeciwnym razie dziecko może zostać doprowadzone do nerwicy lub stać się oceniającym „uzależnionym”, który bez niej nie może zrobić kroku. Po drugie, postaraj się być tak obiektywny, jak to tylko możliwe, tak jakbyś dawał to nie swojemu dziecku, ale komuś innemu. Jeśli dziecko boleśnie reaguje na krytykę, konieczne jest całkowite zaprzestanie oceny jego zachowania i działań przez pewien czas.
