Jak zwiększyć motywację edukacyjną dziecka? To pytanie jest często słyszane przez psychologów podczas konsultacji. Rodzice przychodzą z pragnieniem „sprawienia, aby dziecko się uczyło”. Nie wszystkie dzieci chodzą do szkoły z przyjemnością. A im są starsi, tym poważniejszy jest ten problem. Dlatego łatwiej jest zacząć działać, gdy tylko dziecko pójdzie do szkoły. To w szkole podstawowej należy podjąć kroki, aby dziecko czerpało radość z nauki.
Niechęć do szkoły i nauki łatwiej jest zapobiegać niż później zajmować się dzieckiem. Co zrobić, aby dziecko cieszyło się nauką? Artykuł skupi się na dzieciach w szkole podstawowej. Dużo łatwiej regulować motywację takich dzieci niż licealistów. A wpływ rodziców na ich dzieci w okresie dojrzewania słabnie.
Kiedy Twoje dziecko właśnie wchodzi do pierwszej klasy, nie powinieneś myśleć o swoich szkolnych trudnościach z nim. Oczywiście wszyscy w szkole mieli trudności. Ale przyszły pierwszoklasista nie powinien o nich mówić. Podziel się szczęśliwymi wspomnieniami ze szkoły ze swoim dzieckiem: jakie przedmioty lubiłeś, jacy byli twoi ulubieni nauczyciele, jacy byliście przyjaciółmi w klasie? Jeśli sam chętnie rozmawiasz o szkole, najprawdopodobniej dziecko pomyśli, że szkoła jest fajna!
Kiedy dziecko przeklina swojego nauczyciela w domu, nie podchodź od razu do jego pozycji oskarżenia. Nauczyciel dla dziecka w szkole podstawowej powinien być autorytetem, to normalny etap rozwoju psychiki dziecka. Bez tego trudno będzie później utrzymać zdrową relację uczeń-nauczyciel oraz motywację dziecka do nauki. Dlatego najpierw uporządkuj sytuację, upewnij się (lepiej nie tylko ze słów Twojego dziecka), że nauczyciel naprawdę nie ma racji.
Zdecydowanie powinieneś zapewnić dziecku wsparcie emocjonalne, ale lepiej zrobić to nie ze szkodą dla autorytetu nauczyciela. Wspieraj dziecko w jego uczuciach: może być zły, zdenerwowany lub obrażony. Ale to wcale nie znaczy, że nauczyciel jest zły. Pomóż dziecku werbalizować swoje emocje bez popadania w oskarżenia. Na przykład „to naprawdę boli, kiedy naprawdę przygotowywałeś się do odpowiedzi przy tablicy i nikt cię nie pytał” lub „złościsz się, gdy dostajesz złą ocenę”. Dopiero po doświadczeniu negatywnych uczuć możesz przystąpić do odpowiedniej oceny sytuacji i działań, aby ją rozwiązać (na przykład do pracy nad błędami).
Są chwile, kiedy nauczyciel naprawdę zasługuje na winę. Ale takie sytuacje zdarzają się znacznie rzadziej, niż mówią i myślą dzieci. Bardziej przydatne jest najpierw zrozumieć, co się stało, porozmawiać z nauczycielem bez obecności dziecka. A potem już szukaj wyjścia z tej sytuacji.
Kluczem do dobrej motywacji edukacyjnej w szkole podstawowej jest między innymi odpowiedni ładunek. Nie przeciążaj dziecka sekcjami i kółkami. Zmęczone dziecko raczej nie doświadczy radości z nauki. Pozwól dziecku odpocząć, naucz go prawidłowo robić, dostosuj codzienną rutynę w zależności od zmęczenia dziecka.
