Histeryka u dzieci to bardzo, bardzo nieprzyjemne zjawisko. Jego zewnętrzne przejawy psują nastrój innym, a dla samego wyjca łzy i krzyki mogą powodować zaburzenia układu nerwowego. Dlatego ważne jest, aby na czas powstrzymać napad złości dziecka. I można to zrobić, odwołując się do jednej ze wskazanych metod …
Niezbędny
cierpliwość i opanowanie
Instrukcje
Krok 1
Kiedy Twoje dziecko wpada w histerię, najważniejsze, żeby nie być takie jak ono i nie popaść w ten sam stan. Oczywiście będziesz zdenerwowany, zwłaszcza jeśli dziecko wpadnie w złość w zatłoczonych miejscach: w sklepach, na ulicy itp. Nie powtarzaj błędów wielu matek: nie przekonuj i nie żałuj wyjec i krzykaczy. Spróbuj natychmiast go ożywić.
Krok 2
Jeśli histeria pojawiła się w zatłoczonym miejscu, aby nie słuchać „pożytecznych” komentarzy innych, spróbuj albo zabrać dziecko na bok, gdzie nikt cię nie zobaczy, albo nawet wyprowadzić go z pokoju.
Krok 3
Jak tylko zostaniesz sam z dzieckiem, spróbuj skierować jego uwagę na „złego faceta”, który przeklina dziecko, oddalającego się kota itp.
Nie pomaga? Następnie zastosuj następującą metodę: przypomnij sobie jego (lub jej) hobby i porozmawiaj o nim. Jeśli to nie pomoże, po prostu w pilnym tempie zabierz dziecko do domu, aby się umyć, obejrzeć bajki, bawić się ulubioną zabawką.
Krok 4
Jeśli w twoim domu doszło do histerii, to jedną z najskuteczniejszych, choć dość okrutnych metod, będzie zamknięcie dziecka w pokoju i pozwolenie mu „krzyczeć”. Pomaga też inne, znacznie łagodniejsze rozwiązanie: przytul dziecko do siebie i porozmawiaj z nim po cichu na abstrakcyjne tematy. Dzieciak się uspokoi i być może zmniejszy to liczbę napadów złości w przyszłości.
Krok 5
Nie próbuj przestać krzyczeć i płakać za pomocą kardynalnych środków: w żadnym wypadku nie powinieneś bić, krzyczeć i popychać dziecka. To go tylko przestraszy, a dziecko może na długo zamknąć się w sobie. Uwierz mi, jeśli dziecko płacze, to już jest mu trudne, a zaostrzenie tego stanu nie jest przynajmniej pedagogiczne.
Krok 6
Równie zaniepokojony, jak się martwisz, staraj się rozmawiać z dzieckiem powoli i spokojnie. Wyjaśnij mu, że jego zachowanie jest z gruntu złe, a jeśli ze swoją histerią dziecko chce coś osiągnąć, znacznie szybciej dojdzie do celu, jeśli wyschnie łzy i poprosi cię „jak człowiek”.
