Analizujemy 6 kryzysów rodzinnych z roku na rok i rekomendacje ich przezwyciężania.
Kryzys jest tłumaczony z łaciny jako „punkt zwrotny”. Po udanym przezwyciężeniu jednoczy rodzinę, przenosi relacje na nowy poziom. Jeśli się nie powiedzie, prowadzi to do rozwodu. Najważniejszą rzeczą w przezwyciężaniu kryzysów jest komunikowanie się ze sobą tak dużo i tak szczerze, jak to możliwe.
W psychologii ogólnie przyjmuje się, że każda rodzina przechodzi przez 6 kryzysów normatywnych. Przyjrzyjmy się bliżej każdemu z nich.
1 rok kryzysu
Spory wiążą się z różnymi poglądami na temat obowiązków małżeńskich. Na przykład żona oczekuje, że mąż będzie jej pomagał w domu, ale on kategorycznie odmawia angażowania się w „sprawy kobiece”. Albo małżonek nie chce pracować, a mąż koncentruje się na równym partnerstwie.
Podstawą różnicy w postrzeganiu jest z reguły odmienność tych modeli relacji mężczyzny i kobiety, które małżonkowie obserwowali z rodzicami w dzieciństwie. Jeśli mąż i żona nie wypracują nowego modelu odpowiedniego dla obojga, małżeństwo się rozpadnie.
Kryzys 3-5 lat
Spory powstają w sprawach narodzin i wychowania dziecka, opieki nad nim. A także ten kryzys wiąże się z problemem zdobycia własnego domu i budowania kariery.
Na przykład kryzys może wyglądać tak: żona weszła na oślep w swoją karierę, a mąż pragnie dziecka i komfortu w domu. Albo tak: rodzina wzięła kredyt hipoteczny, mąż chce go szybciej spłacać (albo mąż odkłada pieniądze na mieszkanie), a żona woli żyć jeden dzień.
W tym okresie ważne jest, aby wspólnie omówić priorytety i cele w życiu, pamiętać, od czego zacząłeś, jak się dogadywałeś i dlaczego się ożeniłeś.
Kryzys 7 lat
To kryzys codzienności. Partnerzy doskonale opanowali swoje obowiązki, ustalili priorytety i ogólnie wydaje się, że każdy zna drugiego lepiej niż on sam. Ogólnie byli tak blisko, że zrobiło się obrzydliwie.
Możesz uratować małżeństwo za pomocą eksperymentów (romantycznych, seksualnych - cokolwiek), odrodzenia starych hobby (być może dawno nie chodziłeś po parku, jak wcześniej), bliskiej i szczerej komunikacji na różne tematy.
Kryzys 16-20 lat
Kryzys ten wywodzi się z normatywnego indywidualnego kryzysu jednego lub obojga małżonków – kryzysu wieku średniego. Czyli jest to czas na ponowne oszacowanie wartości, analizę przebytej drogi, wybór nowych celów. Jak rozumiesz, rozwiązaniem kryzysu rodzinnego jest przezwyciężenie indywidualnego kryzysu.
Kryzys opuszczania domu przez dziecko
Kiedy w wieku dorosłym mężczyzna i kobieta zostają sami, czasami okazuje się, że stali się sobie obcy. Wcześniej głównym celem było wychowanie dziecka. Co teraz? Rozwiązanie kryzysu: poszukiwanie nowych wspólnych zainteresowań, celów, hobby i nowych znajomości.
Kryzys emerytalny
Występuje analogicznie do kryzysu 4 i wynika z indywidualnego kryzysu jednego lub obojga partnerów. Wiąże się to z zakończeniem pracy, dezorientacją osoby. Wiele osób czuje się samotnych, niepotrzebnych. Rozwiązaniem jest poszukiwanie nowej aktywności społecznej i sfery samorealizacji dla kogoś, kto przeszedł na emeryturę.
Czy lata wystąpienia kryzysów mogą się różnić?
Tak, lata wystąpienia kryzysów mogą się różnić. Zwracam uwagę, że są to dane uśrednione. Pewnie sam domyśliłeś się, że odliczanie może być początkiem wspólnego życia, a nie oficjalną rejestracją małżeństwa. A także wiele kryzysów związanych jest z dziećmi.
Na przykład w przypadku par bez dzieci drugi kryzys regulacyjny mija. To może być łagodne, jeśli są spory o to, kto i ile powinien pracować, ale będzie to niewielka część tego, co dzieje się w rodzinach z dziećmi. Jeśli ta para w ogóle nie ma dzieci, to kryzys pozostawienia dziecka nie zagraża im, ale świadomość, że partnerzy oddalili się od siebie, stali się obcy w czasie, gdy budowali swoją karierę, może chodź.
Ponadto każda rodzina ma swoje własne tempo rozwoju (przez analogię z indywidualnym rozwojem osoby). A kryzys 16-20 lat wiąże się z wiekiem małżonków, kiedy brali ślub.
Mogą się też zdarzyć kryzysy nienormatywne.
Nigdy nie przestanę powtarzać, że psychologia to nauka niedokładna. Generalnie jestem przeciwny wszelkim frazesom typu „jeśli ktoś krzyżuje ramiona, oznacza to, że zamyka się psychicznie”. Dotyczy to również kryzysów. Ale generalnie plan rozwoju rodziny wygląda tak. Ważne jest, aby to zrozumieć, aby nie pogubić się i nie rozproszyć, gdy wystąpi kryzys.
