Osoba w istocie jest nie tylko istotą biologiczną, ale także społeczną, dlatego funkcja mowy pozwala mu dostosować się do otaczającego go świata, nawiązać komunikację z innymi członkami społeczeństwa, szybciej i skuteczniej rozwijać własne umiejętności.
Aby funkcja mowy dziecka rozwijała się dynamicznie i w pełni, trzeba mu w tym pomóc – mówiąc po prostu, trzeba nauczyć dziecko mówić. Proces uczenia się można warunkowo podzielić na kilka etapów - a pierwszy z nich zaczyna się w dzieciństwie. Małe dziecko uczy się gaworzyć, wydawać dźwięki zbliżone do dźwięków mowy ludzkiej i słuchać dorosłych. W tym wieku konieczne jest częstsze komunikowanie się z dzieckiem, wymawianie słów, które są dla niego zrozumiałe i znane. Wtedy już w wieku jednego roku dziecko będzie potrafiło wypowiadać najprostsze słowa związane z życiem codziennym – np. mama, tato, daj mi filiżankę, jedz. Staraj się nie mówić tak zwanym „językiem dziecinnym”, opartym głównie na onomatopei (mniam-mniam, boo, aw-aw, bb itp.). Lepiej postaw sobie zadanie poprawnego wypowiadania wszystkich słów, aby dziecko zapamiętało prawidłowe brzmienie każdego słowa. Dwulatki zwykle już znają i potrafią użyć od dwudziestu do stu prostych słów. Rodzice powinni zwracać uwagę na jakość mówienia i tempo, w jakim wzrasta liczba słów używanych przez dziecko. Jeśli dziecko używa niektórych liter zamiast innych lub ma trudności z wymawianiem pewnych dźwięków (np. „p”, „w”, „s”, „g”, „l”), należy skontaktować się z logopedą jako możliwie najszybciej. Specjalista będzie mógł pomóc dziecku rozwinąć aparat głosowy i nauczyć się go prawidłowo używać. W niektórych przypadkach takie trudności są przejściowe i same znikają wraz z dorastaniem dziecka. Ale czasami, aby nauczyć dziecko mówić, trzeba uciekać się do pomocy z zewnątrz. Kiedy zacząć dzwonić na alarm? Pamiętaj, że w wieku trzech lat dziecko powinno już umieć komunikować się z rówieśnikami za pomocą przynajmniej najprostszych zwrotów („chodźmy na spacer”, „daj mi wiadro”, „pobawmy się maszyną do pisania”). Jeśli Twoje dziecko nie może tego zrobić, warto odwiedzić psychologa dziecięcego, ponieważ wskazuje to na słabo rozwinięte umiejętności komunikacyjne i może przerodzić się w poważne problemy psychologiczne w przyszłości.
