Po rozwodzie ojcowie nie zawsze chcą uczestniczyć w życiu swoich dzieci. A kobieta musi sama wychować dziecko. Jeśli tak się stało i wkroczyłeś z dzieckiem w nowy świat, staraj się nie popełniać błędów typowych dla samotnych matek.
Staraj się być zawsze silny
Pozycja, by zawsze być silnym i móc robić wszystko, jest godna, ale niezwykle niebezpieczna. Samotne radzenie sobie z problemami, odrzucanie pomocy i ciągłe bycie „na służbie” może prowadzić do nerwowego wyczerpania. Ale dziecko nie ma nikogo bliższego i musisz o tym pamiętać. Dlatego nie krępuj się przyjmować pomoc od przyjaciół i rodziny. Zaangażuj dziadków w opiekę nad dzieckiem. Współpracuj z tymi samymi samotnymi matkami i pomagaj sobie nawzajem.
Skup się wyłącznie na dziecku
Wiele matek po rozwodzie decyduje się poświęcić resztę życia wyłącznie dziecku. Żyj tylko według jego potrzeb i pragnień. Więc podobno możesz zrekompensować brakującego rodzica. Ta pozycja jest obarczona problemami w przyszłości. Po pierwsze, bycie jedynym powodem, dla którego ktoś żyje, jest nieznośnym i nadmiernie ciężkim ciężarem. Zwłaszcza dla dziecka, nawet jeśli jeszcze nie zdaje sobie z tego sprawy. Po drugie, gdzie jest gwarancja, że nie zrobisz wyrzutów dziecku, gdy dorośnie: „Pokładam na Ciebie całe życie…” Dzieci są szczęśliwe tylko wtedy, gdy szczęśliwi są ich rodzice. Więc pracuj, spotykaj się z przyjaciółmi i rób swoje ulubione hobby. W końcu dzieci interesują się życiem od rodziców.
Czuć się winnym
Czujesz się winny, że po rozwodzie dziecko wychowuje się w rodzinie niepełnej. Wydaje ci się, że ta okoliczność będzie miała zły wpływ na jego przyszły los. Lub szukasz nowego związku, ponieważ chcesz być szczęśliwy. A twoje sumienie od czasu do czasu stara się zwrócić wszystkie myśli tylko o dziecku. Bardzo szybko dziecko podświadomie liczy na wszystkie twoje rzucanie i będzie tobą manipulować. Oczywiście nie jest łatwo i szybko pozbyć się poczucia winy, ale należy je zminimalizować. Znajdź hobby, które zainteresuje zarówno Ciebie, jak i Twoje dziecko. Na przykład: basen, czytanie książek przed snem, rękodzieło.
Unikasz pytania: „Gdzie jest tatuś?” i źle o nim mówić
Im bardziej starasz się uciec od tego pytania, tym szybciej dziecko odczuje napięcie, ból i urazę. Dziecko zadaje to pytanie raz po raz, aż otrzyma odpowiedź. W pewnym momencie możesz nie być w stanie tego znieść iw ferworze chwili będziesz źle mówić o ojcu dziecka. Dziecko będzie wyświetlać wypowiedziane słowa w swoim przemówieniu i będzie uważać się za złego. Dlatego nie unikaj odpowiedzi na to pytanie. Rozmawiaj w miłej atmosferze. Pamiętaj, aby wyjaśnić, że chociaż nie mieszkasz razem, nadal kochasz swoje dziecko. Pamiętaj, aby powiedzieć dobre słowa o ojcu dziecka, nawet jeśli musisz nadepnąć na swoją dumę. Dziecko dorośnie i sam to zrozumie.
Staraj się nie komunikować z „pełnymi” rodzinami
Możesz czuć się niekomfortowo w pełnoprawnych rodzinach. Albo myślisz, że Twoje dziecko poczuje się pominięte. Ale to absolutnie tylko twoja subiektywna opinia. Wręcz przeciwnie, szeroki krąg komunikacji pomoże Ci wyjść ze stresującego stanu, a dziecko dostrzeże wiele różnych zachowań. Najważniejsze jest postrzeganie istnienia swojej małej rodziny jako normy.
