Rotawirus został odkryty w latach 70. XX wieku. Do tego czasu choroby nią wywoływane diagnozowano jako czerwonkę, cholerę, infekcje jelitowe. Po dostaniu się do organizmu rotawirus wywołuje podobne objawy: biegunkę, wymioty, utratę apetytu i gorączkę. Gdyby nie on, dzieci miałyby infekcje jelitowe prawie o połowę rzadziej.
Instrukcje
Krok 1
W większości przypadków u dzieci powyżej piątego roku życia i dorosłych infekcja rotawirusem ustępuje samoistnie w ciągu kilku dni. Najważniejsze to pić dużo wody, ponieważ organizm traci dużo płynów z wymiotami i biegunką. Jednocześnie jego uzupełnianie jest utrudnione ze względu na to, że jelita uszkodzone przez rotawirusa nie są w stanie wchłaniać wody tak dobrze jak przed chorobą. Pamiętaj, że odwodnienie to główne zagrożenie dla zdrowia i życia osoby zakażonej rotawirusem.
Krok 2
Rotawirus rozwija się szybciej u dzieci poniżej piątego roku życia niż u dorosłych. Dlatego przy pierwszych oznakach infekcji jelitowej skontaktuj się z lekarzem. Niemowlęta mogą rozwinąć zagrażające życiu odwodnienie w ciągu zaledwie czterech do pięciu godzin. Zaproponuj dziecku drinka przed przybyciem specjalisty. Kup w aptece płyn nawadniający i podawaj dziecku co 10-15 minut po jednej łyżeczce, aby nie wywołać nowego napadu wymiotów. Jeśli lekarz nalega na hospitalizację, nie odmawiaj. Oznacza to, że tylko picie dużej ilości płynów nie pomoże już dziecku. W szpitalu otrzyma dożylny roztwór, aby uzupełnić utratę płynów w jego ciele.
Krok 3
Należy pamiętać, że antybiotyki nie działają na rotawirusa, a takim pacjentom nie należy podawać leków zmniejszających biegunkę i wymioty. W przeciwnym razie odzyskiwanie może być opóźnione, ponieważ produkty odpadowe rotawirusa nie zostaną wydalone z organizmu.
