„Nie miej stu rubli, ale miej stu przyjaciół!” - to przysłowie powstało w czasach, gdy wskazana kwota była bardzo imponująca. Oczywiście prawdziwej przyjaźni nie da się kupić za żadne pieniądze, jednak po raz kolejny podkreślono powiedzenie: przyjaciół trzeba pielęgnować! Kiedy dziecko dorośnie, zacznie pewnie mówić, bawić się z innymi dziećmi, wybiera swoich pierwszych przyjaciół. Oczywiście mama i tata chcą, aby ich dziecko komunikowało się z dobrymi, miłymi, dobrze wychowanymi dziećmi.
Instrukcje
Krok 1
Pamiętaj: wszystko ma swój czas. Dwuletnie dziecko, nawet chętnie bawiące się z innymi dziećmi w piaskownicy, nie uzna jednego z nich za potencjalnego przyjaciela czy dziewczynę – jest na to jeszcze za młody. W związku z tym rada rodziców będzie bez znaczenia: „Zaprzyjaźniłbyś się z Petenką, jest taki dobrze wychowany i spokojny!” lub „Zaprzyjaźnij się z Dashą, taka miła dziewczyna!” Dzieciak po prostu nie zrozumie, czego od niego chcą. Ale koniecznie trzeba mu opowiedzieć o przyjaźni!
Krok 2
Czytaj bajki i rymowanki, oglądaj bajki z dzieckiem o przyjaźni. Jest to konieczne, aby w głowie dziecka pojawiła się jasna myśl: przyjaźń jest dobra! Niech zapamięta to słowo, a na samo jego wspomnienie odczuje pozytywne emocje, bo to jest bardzo ważne.
Krok 3
Trzyletnie dziecko może już mniej lub bardziej wyraźnie decydować: z kim chce się przyjaźnić, a z kim nie. Na tym etapie bądź delikatny i cierpliwy, pamiętając, że logika dorosłego i dziecka to zupełnie inne rzeczy. Na przykład powstała sytuacja: Twoje dziecko nie chce przyjaźnić się z dobrym, miłym chłopcem, ponieważ ma wadę wyglądu. I z dziecięcą spontanicznością odpowiada na pytanie "Dlaczego się z nim nie przyjaźnisz?" - "Więc dlaczego jest brzydki!"
Krok 4
Delikatnie, ale wytrwale przekonaj dziecko, że cechy duszy nie mają nic wspólnego z ich wyglądem. Pomoże tu jakaś pouczająca bajka (np. „Brzydkie kaczątko”), przypowieść lub historia życia.
Krok 5
Kiedy Twoje dziecko trochę podrośnie, koniecznie wyjaśnij mu, jaka jest wartość prawdziwej przyjaźni. Zadaniem mamy i taty jest zainspirowanie potomstwa, że muszą pomóc przyjacielowi, dzielić się z nim, powstrzymywać go od robienia złych rzeczy. Nie żądając niczego w zamian, nie zadając pytania: „Co z tego dostanę?” Wtedy przyjaciel zrobi mu to samo.
