Dość często słyszymy takie zwroty: „Nie mogę bez niego żyć. Nie potrzebuję nikogo innego”. Wiele osób uważa, że jest to silna miłość, ale w rzeczywistości psychologowie twierdzą, że te uczucia nie mają nic wspólnego z prawdziwą miłością, nazywa się to uzależnieniem.
Najprawdopodobniej przyczyną uzależnienia od miłości jest dzieciństwo. Osoby uzależnione od miłości są dosłownie przepojone pragnieniem podążania za obiektem ich uwielbienia, wymagając od siebie wiele uwagi. Jeśli uwaga nie wystarczy, zaczynają się sceny zazdrości i skandali.
W przypadku kompleksu niekochanego dziecka osoba jest bardziej podatna na uzależnienie od miłości. Być może w dzieciństwie rodzice dużo pracowali, poświęcali mało czasu dziecku, dlatego stając się dorosłym, stara się to jakoś zrekompensować. Jednak z reguły tacy ludzie nie mogą budować relacji z dobrymi ludźmi, najczęściej nawiązują relacje z niegodnymi ludźmi. Bystrzy, piękni i mili faceci z kompleksem niekochanego dziecka wybierają dla siebie niesamodzielnego i brzydkiego partnera. Odbywa się to na podświadomości, aby zrekompensować brak uwielbienia.
Jeśli ta sytuacja jest znana, musisz nauczyć się jednej zasady: żaden związek nie pomoże uzdrowić stanu emocjonalnego. Początkowo musisz uporządkować swój stan wewnętrzny i myśli, uspokoić się bez związku i dopiero wtedy możesz poszukać bratniej duszy. Ale nie na odwrót.
Jeśli ktoś czuje się źle bez bratniej duszy, jeśli po prostu nie może być sam, rzucenie się w ramiona pierwszej osoby, która się natknie, jest dużym błędem. Możesz znaleźć wyjście: w tym celu musisz całkowicie odejść od związku, zrób coś interesującego. Jak tylko to zrobisz, z czasem możesz zauważyć, że dokładnie ta osoba, której naprawdę potrzebujesz, pojawiła się w twoim życiu.
