Wkrótce znów zostaniesz matką: jest to jednocześnie radosne i niepokojące. Czas pomyśleć o tym, jak dobre relacje będą się rozwijać między Twoimi dziećmi w przyszłości, aby starsze dziecko nie czuło się zapomniane i nie było zazdrosne o młodsze.
Pewne kroki w celu rozwiązania przyszłych konfliktów można i należy podejmować z wyprzedzeniem: jeśli więc w życiu starszego dziecka spodziewane są jakieś zmiany, należy je jak najszybciej wprowadzić. Na przykład, jeśli planujesz przenieść starszego do innego pokoju lub wysłać go do przedszkola, zrób to na długo przed pojawieniem się dziecka w domu: w takim przypadku starsze dziecko nie będzie kojarzyć tych zmian z dzieckiem.
Niestety nie można obejść się bez zazdrości: w końcu matka, która kiedyś zajmowała się wyłącznie pierwszym dzieckiem, teraz poświęca znaczną część swojej uwagi noworodkowi. Czasami rodzice popełniają duży błąd, kategorycznie zabraniając dziecku jakichkolwiek przejawów niezadowolenia. Z tego powodu dziecko nie zacznie kochać swojego młodszego brata, po prostu ukryje na niego swój gniew. I nie przejmuj się tym, że starszy czule opiekuje się dzieckiem, prosi o trzymanie go za ramiona, potrząsanie łóżeczkiem itp.: jest to jedna z form manifestacji tej samej zazdrości.
Czasami starsze dziecko nagle zaczyna zachowywać się jak niemowlę: „seplenić”, poprosić o karmienie łyżką, ubieranie, kładzenie do łóżka. Wszystko to wymaga zwracania uwagi na siebie. Tyle, że dzieciak chce być kochany jak dawniej.
Aby poradzić sobie z tymi problemami, będziesz potrzebować dużo siły i cierpliwości. Sprawę dodatkowo komplikuje fakt, że matce z drugim dzieckiem jest o wiele łatwiej: doświadczenie już się pojawiło, wszystko nie jest takie straszne i trudne jak za pierwszym razem. Dlatego czasami starsze dziecko, z którym wszystko było bardzo trudne i bardzo trudne, zaczyna być postrzegane przez matkę jako ciężar, zwłaszcza w przypadku, gdy jego pojawienie się było nieplanowane.
Aby trochę ulżyć mamie, możesz spróbować zmienić emocjonalnie starsze dziecko na ojca, tylko lepiej zrobić to wcześniej: niech tata teraz przeczyta bajkę na noc, zabierz go do zoo, pomóż rozwiązać problem. Możesz więc wyeliminować pewne problemy: tata zaopiekuje się starszym, a mama całkowicie odda się do dyspozycji malucha.
Jeśli między dziećmi występuje dość duża różnica wieku, rodzice czasami proszą starszego o pracę z dzieckiem. W rozsądnych granicach jest to bardzo dobre: w ten sposób dzieciom łatwiej będzie znaleźć wspólny język, zaprzyjaźnić się ze sobą. Ale całkowicie niedopuszczalne jest całkowite przenoszenie opieki nad dzieckiem na barki dzieci, a nawet w tym samym czasie skarcić dziecko, jeśli coś przeoczy. Pamiętaj: ty i tylko ty jesteś w pełni odpowiedzialny za swoje dzieci.
