Jak mówią, najczęściej kłócimy się z najbliższymi i bliskimi nam osobami. Ale czy te kłótnie mają jakiś sens? Z reguły tylko oni znają nas prawdziwych, to oni widzieli nas inaczej, ale nie przestali kochać i akceptować tego, kim jesteśmy. Dlatego uważa się ich za bliskich, ponieważ tak bardzo im ufamy, że mogliśmy tak blisko nas poznać.
Kiedy rodzice się kłócą, ich dzieci cierpią, kiedy kochankowie się kłócą, ich związek jest zagrożony. W każdej kłótni musisz coś poświęcić. I dobrze, jeśli ważna jest osoba, a nie duma, za którą wielu nie może przeprosić. Jest wielu ludzi, którzy nie mogą przekroczyć swoich zasad i wybaczyć obrazy naprawdę ważnej osoby.
W rezultacie zostają sami, sami ze swoimi zasadami. Nie można z całą pewnością powiedzieć, co motywuje takich ludzi, uczucie niechęci, a może niemożność traktowania innych ze zrozumieniem? Oczywiście zasady są bardzo ważne, ale nie zawsze muszą kierować naszymi działaniami. Lepiej je poświęcić niż ludzi. Po sprawdzeniu tego raz możesz być pewien, że zrobiłeś dobrze.
Jeśli tak, to nagroda nie potrwa długo, a ukochana osoba otoczy cię jeszcze większą troską, dziękując za przebaczenie. A jeśli nie, a on ponownie powtórzy swoje błędy, zrozumiesz, jaki rodzaj osoby jest obok ciebie.
Wiele osób o tym wie, ale uparcie nadal zamyka się w sobie i nie daje drugiej szansy swoim bliskim. Czasami warto pomyśleć nie tylko o sobie, ale także o wybranym. Zrozum, dlaczego to zrobił, a co najważniejsze, porozmawiaj z nim o tym. Wiele kłopotów wynika z tego, że ludzie „nie wiedzą, jak ze sobą rozmawiać”, ale trzeba umieć w ten sposób nawiązywać konflikty.
