Jak rozwija się wola człowieka, a także w jakim wieku mogą rozwinąć się cechy wolicjonalne u dziecka? To pytanie jest bardzo ważne dla każdego, kto ma dzieci, a także kto chce je wychować na ludzi odważnych, odpornych i opanowanych. Z kolei wola nie jest wrodzoną cechą człowieka. Dziecko nie rodzi się z gotową silną lub słabą wolą, nie może być dziedziczone. Ta jakość powstaje w procesie wychowywania dziecka.
Instrukcje
Krok 1
Jeśli dziecko jest zawsze otoczone nadmierną opieką dorosłych, a także nie musi podejmować żadnych wysiłków, aby osiągnąć to, czego chce, to jest mało prawdopodobne, aby z takiego dziecka wyrosło na osobę o wytrwałych twierdzeniach i silnym charakterze.
Krok 2
Czasami rodzice mówią: „Cóż innego można oczekiwać od trzyletniego dziecka? W końcu jest jeszcze bardzo mały i nic nie rozumie. Kiedy dorośnie, zapytamy”.
Jest to jednak błędny osąd. Trzeba wymagać od dziecka oczywiście tylko w granicach jego możliwości, od bardzo wczesnego wieku, począwszy od momentu, gdy dziecko zaczyna rozumieć skierowaną do niego mowę, a on sam ją opanowuje.
Krok 3
Jednocześnie dojrzała wola jest bardzo dojrzałą cechą. Oczywiście w tym przypadku nie można mówić o woli bardzo małego dziecka w rozumieniu, które jest zakorzenione w znaczeniu dojrzałej woli dorosłego. Możemy jednak mówić o podstawach przejawów woli nawet u małych dzieci. Takie podstawy są wyrażone:
- dziecko ma pewne pragnienie osiągnięcia celu;
- w utrzymaniu tego celu, pomimo opóźnienia lub rozproszenia;
- w zdolności do odkładania lub opóźniania pragnienia, czyli obecności cierpliwości;
- w umiejętności pokonywania niechęci do osiągnięcia celu.
Krok 4
Aby rozwinąć te skłonności, konieczne jest przestrzeganie pewnych zasad wychowania dziecka. Przede wszystkim należy ustalić pewną codzienną rutynę i rutynę, aby dziecko dokładnie wiedziało, jak, kiedy i co ma robić: wstawać, chodzić, jeść, iść spać, myć ręce przed jedzeniem i usuwać zabawki przed pójściem do łóżka. Wszystko to uczy dziecko dokładności i tym samym przyczynia się do rozwoju cech silnej woli jego charakteru.
Krok 5
Dorośli powinni zawsze być bardzo szczerzy wobec dziecka, to znaczy zawsze dotrzymywać słowa. W końcu zdarza się to często: aby pocieszyć dziecko, obiecują mu dużo - kupować zabawki, bawić się telefonem i jeździć na huśtawce. W takim przypadku dziecko przestaje płakać lub być kapryśne, ale oczekuje obietnicy. Dorośli natomiast od razu zapominają o własnej obietnicy i czasami jej nie dotrzymują. W efekcie dziecko przyzwyczaja się do braku zaufania do obietnic rodziców. A także sam uczy się łatwo składać pewne obietnice, a następnie ich nie wypełniać. Jednocześnie nie jest wychowywany w odpowiedzialności za swoje słowa. Wręcz przeciwnie, zaczyna się rozwijać nieodpowiedzialność i brak woli.
Krok 6
Stopniowo kształcić w dziecku zdolność do panowania nad własnymi pragnieniami, uczuciami, uczyć go powstrzymywania się, pokonywania uczuć strachu, bólu, a także urazy. Wszystko to wzmacnia i ćwiczy jego wolę.
