Komunikacja ze światem zewnętrznym jest rodzajem komunikacji wewnątrz każdej osoby, która z pewnością przebiega na swój własny sposób. Ale skuteczna interakcja jest możliwa tylko wtedy, gdy ta osoba ma własną subiektywną opinię, wizję obrazu świata.
Czym jest refleksja psychiczna?
Proces kształtowania się pewnych warunków, w których zachodzi lub będzie zachodziła aktywność jednostki, jest refleksją mentalną. Wynikiem takiego odbicia psychiki jest całkowicie subiektywna ocena zewnętrznych lub wewnętrznych danych o świecie, które jako całość stanowią jakiś model otaczającej rzeczywistości.
To subiektywne podejście pozwala żyć i zaspokajać osobiste potrzeby. Warto zauważyć, że refleksja myślowa jest z konieczności procesem bezpośrednio związanym z tematem. Jednak idea procesów psychiki przez pryzmat myślenia, percepcji czy wyobraźni jest tylko modelem psychiki, w rzeczywistości jest bardziej integralna.
Rolą refleksji psychicznej jest stworzenie jednego, bardziej ustrukturyzowanego obrazu różnorodnych obiektów otaczającej rzeczywistości.
Poziomy mentalnej refleksji
Sensoryczno-percepcyjne. Jednostka, czyli podmiot, opierając się na informacjach, które otrzymuje w wyniku pobudzenia narządów zmysłów rzeczywistymi przedmiotami, buduje własną linię zachowania, czyli reaguje na zdarzenia w sposób, w jaki uważa, że powinien postępować w sposób w danej sytuacji.
Poziom reprezentacji. Obrazy mogą powstawać bez bezpośredniego udziału innych obiektów na narządach zmysłów jednostki. Innymi słowy, istnieje wyobraźnia, niekończący się proces myślenia figuratywnego. Istotą takiej funkcji jest planowanie, samokontrola i korygowanie działań.
Myślenie werbalno-logiczne. Na tym poziomie toczące się operacje mózgu są jeszcze mniej związane z wydarzeniami aktualnego czasu, niezależnie od ich znaczenia. Przedmiot wykorzystuje wyłącznie logiczne koncepcje i techniki powstałe w procesie rozwoju kulturowego i historycznego człowieka. Swoje osobiste doświadczenie buduje w oparciu o te wartości, które wykształciły się w oparciu o jego mentalność.
Tak więc w definicji podmiotowości uczestniczy pojęcie stronniczości podmiotu. Psychologów zawsze interesowała zależność percepcji podmiotu, myślenie o jego potrzebach, postawy wewnętrzne. Możemy zatem stwierdzić, że pojęcie psychiki obejmuje nie tylko odbicie obiektów rzeczywistości, ale także pojęcie świadomości.
