Okrucieństwo jest charakterystyczne dla ludzi, przez miliony lat było niezbędne do przetrwania i wzmocnienia gatunku. Dziedzictwo prymitywnych przodków czasami daje o sobie znać, zwłaszcza takie zachowanie jest charakterystyczne dla dzieci. Dopiero wychowanie i stały wzór do naśladowania pozwala dziecku na ujarzmienie i kontrolowanie agresywnych uczuć i instynktów..
Dorośli mogą powstrzymać swoje emocje, ale dzieci jeszcze nie wiedzą, jak to zrobić. Niektóre przejawy okrucieństwa są charakterystyczne dla wszystkich dzieci, jest to pewien etap dorastania. Nieświadome dziecinne okrucieństwo z czasem zanika. Ale kiedy nastolatek celowo krzywdzi inną osobę, jest to już powód do niepokoju i podjęcia działań edukacyjnych. Najczęstszą przyczyną krzywdzenia dzieci są ważne osoby dorosłe. Na oczach dziecka starszy brat kopnął kota, ojciec przeklinał przeciwnika na drodze, matka nie podobała się sąsiadom, rodzice załatwili sprawę za pomocą napadu. Małe dziecko często powtarza czynności dorosłych. Problem krzywdzenia dzieci nie istnieje w rodzinach, w których relacje opierają się na miłości i wzajemnym szacunku. Kiedy rodzice poświęcają dużo czasu na komunikację z dzieckiem, odpowiadają na jego pytania, pokazują przykład życzliwej postawy i mało prawdopodobne jest, aby dziecko miało ochotę zachowywać się inaczej. Dzieci mieszkające w dysfunkcyjnych rodzinach, sierocińcach, internatach często podlegają agresywnemu wpływowi starszych. Pozbawione rodzicielskiego uczucia dziecko dorasta jako niedźwiadek, nawet nie podejrzewa, jak się inaczej zachowywać. Nigdy nie widział współczucia i dlatego nie może współczuć innym. Telewizja i Internet są pełne negatywnych informacji, które zachęcają do przemocy. Wszelkiego rodzaju strzelanki powodują obojętność na cierpienie innych. Pod wpływem tych czynników uczucia są stępione, siła staje się normą w rozwiązywaniu problemów. Całkowite chronienie dzieci przed tymi źródłami szkodliwych informacji jest prawie nierealne, rzadko udaje się komuś stale kontrolować dziecko. Aby nie musieć podążać za dzieckiem, o wiele skuteczniej od najmłodszych lat kształcić w nim umiejętność odpowiedzialności za swoje czyny, trzeźwo je oceniać. Takie wychowanie powinni zapewnić rodzice, szkoła, książki, kino, a także ideologia państwa. Innym powodem dziecięcej agresywności jest pobłażliwość. Ślepa miłość do dziecka często uniemożliwia rodzicom prawidłową ocenę jego działań. Stają po jego stronie w każdej sytuacji, utwierdzając dziecko w idei bezkarności. Ta pozycja prowadzi do tego, że nastolatek całkowicie wymyka się spod kontroli i staje się niebezpieczny dla samych rodziców. Okrucieństwo może również pojawić się z powodu patologii psychicznych. W takim przypadku możesz pozbyć się destrukcyjnej agresji tylko przy pomocy specjalisty. Głównym celem rodziców jest pomóc dziecku stać się bardziej ludzkim. Nie należy zapominać, że zachowanie agresywne jest naturalną i najprostszą odpowiedzią na czynniki drażniące. Dlatego nie wolno nam wykorzeniać „dzikich” impulsów, ale próbować nauczyć dziecko radzenia sobie z nimi, przekształcając agresywność w bardziej akceptowalne uczucia. W tym celu przede wszystkim konieczne jest opanowanie koncepcji wartości życia ludzkiego. Otaczaj dziecko miłością i uwagą, zaszczepiaj wartości moralne osobistym przykładem, nie dopuszczaj do kar fizycznych. Prawidłowo kontroluj krąg społeczny swojego dziecka, jego zainteresowania, to, co ogląda i czyta. Zapisz to w dziale sportowym, gdzie dziecko będzie mogło dać energię i mieć możliwość spokojnego dochodzenia do siebie.
