Moja siostrzenica zaczęła ssać kciuk, gdy miała trzy miesiące. Oczywiście żadna perswazja nie miała wpływu na dziecko, ale tylko ją zdenerwowała. I postanowiliśmy znaleźć do tego inne podejście.
Przed pójściem spać opowiedzieli pouczającą historię o tym, jak mały chłopiec ssał kciuk i zamieniał się w dużą żabę. Dodali do opowieści, że mama i tata tego chłopca byli bardzo zdenerwowani i dużo płakali, ale kiedy przestał to robić, znów stał się dobrym i posłusznym chłopcem.
Kiedy moja siostrzenica mocno spała, po cichu wysmarowaliśmy jej palce zieloną farbą i poszliśmy spać (lepiej zrobić to w piątek, bo dziecko ssało jej kciuk przez całą noc i całe jej usta też były zielone). Rano nasze emocje nie miały granic. Zaczęła się martwić, że zamienia się w dużą żabę, a my przypomnieliśmy jej, że jeśli nie będzie ssać kciuka, pozostanie piękną dziewczyną.
Musiałem spędzić całą sobotę na rozmowach o transformacji, ale było warto. Nawet gdy kładła się spać po obiedzie na popołudniową drzemkę, nie wzięła palca do ust, tylko schowała ręce pod poduszkę. Po wieczornej kąpieli cała jaskrawa zieleń została zmyta, a siostrzenica z zadowoleniem poszła spać.
W niedzielę wysłuchaliśmy też jej opowieści o tym, jak dobrą jest dziewczyną, że przestała brać palec do ust. A w poniedziałek nasza księżniczka brzęczała uszami wszystkich dzieci w przedszkolu o swoich weekendowych przygodach. Tak więc zły nawyk już nas nie odwiedzał, ale po raz pierwszy namówiono nas, żeby na noc bandażować palec, żeby niechcący we śnie nie był już w naszych ustach.
