Aktywność fizyczna dzieci w wieku 3-4 lat obejmuje poranne ćwiczenia, zabawy na świeżym powietrzu, sport, bieganie i spacery. W tym wieku aktywność fizyczna zajmuje co najmniej połowę okresu czuwania.
Zwyczajowo aktywność motoryczną dziecka nazywa się wszystkimi rodzajami ruchów, które wykonuje przez określony czas. Dla dziecka w wieku od trzech do czterech lat aktywność fizyczna to wszelkiego rodzaju zabawy na świeżym powietrzu, skakanie na trampolinie, bieganie, spacery, wychowanie fizyczne. Aktywny ruch w tym wieku jest niezbędny do prawidłowego wzrostu i rozwoju, poszerzania możliwości funkcjonalnych organizmu i wzmacniania zdrowia dziecka.
Główne rodzaje aktywności fizycznej dziecka w wieku 3-4 lat
U dzieci w wieku przedszkolnym aktywność fizyczna powinna zajmować połowę okresu czuwania. W tym celu w placówkach przedszkolnych przez cały dzień organizowane są różne zajęcia, w tym: poranne ćwiczenia, gry na świeżym powietrzu, wychowanie fizyczne w pomieszczeniach i na świeżym powietrzu, pływanie, sport itp. Podczas zajęć dzieci pod okiem nauczyciela poznają nowe sposoby poruszania się ciałem w przestrzeni i złożone ruchy koordynacyjne, uczą się prawidłowego reagowania na zmiany sytuacji i utrzymywania stabilnej pozycji ciała podczas zabaw i ćwiczeń.
Szczególne znaczenie mają codzienne poranne ćwiczenia, które pomagają maluchom w końcu się obudzić i naładować energię na nadchodzący dzień. Nie bez znaczenia są również działania utwardzające po drzemce, które mają na celu wzmocnienie układu odpornościowego.
Cechy aktywności ruchowej u dzieci w wieku 3-4 lat
W tym okresie zaczyna mieć wpływ różnica między płciami. Dziewczyny intensywnie rozwijają lewą półkulę, dzięki czemu zaczynają mówić emocjonalnie i pięknie, starając się poprawnie budować zdania. W wieku trzech lub czterech lat dziewczęta preferują spokojne zabawy z przewagą postaw statycznych, w przeciwieństwie do chłopców, którzy ze względu na aktywność prawej półkuli lubią zabawy na świeżym powietrzu z rakietą, piłką itp.
Ciało dziecka powyżej trzeciego roku życia szybko się zmienia. Znika pulchność i niezdarność niemowlęcia, wzrasta elastyczność i zręczność. Poprawia się motoryka mała i duża, poprawia się koordynacja ruchów, dzięki czemu dzieci chętnie biorą udział w zabawach na świeżym powietrzu. W tym wieku dziecko podejmuje pierwsze próby łączenia innych ruchów z chodzeniem: np. łapanie piłki podczas biegu. Dzieci nie potrafią jeszcze dobrze skakać na wysokość, ale potrafią przeskoczyć małą przeszkodę i podskoczyć na obu nogach. Łatwo męczą się monotonnymi ruchami, co należy wziąć pod uwagę podczas wychowania fizycznego.
