Psychologowie dziecięcy radzą rodzicom, aby zachowali równowagę między całkowitą kontrolą dziecka a całkowitą swobodą w jego działaniach. Aby kontrolować dziecko w sposób zrównoważony, istnieje kilka szczegółowych zasad zachowania dla jego rodziców.
Instrukcje
Krok 1
Nie bądź zbyt obsesyjny na punkcie życia miłosnego swojego dziecka. Każda osoba, nawet bardzo młoda, ma prawo do własnych tajemnic, życia prywatnego, którymi nie chciałaby dzielić się nawet z bliskimi. Z kolei szanując prywatność dziecka, okazujesz mu ekstremalny stopień zaufania do niego. Dziecko to doceni i samodzielnie poinformuje Cię o sytuacjach, które wymagają Twojej pomocy.
Krok 2
Nie czytaj wiadomości na jego telefonie komórkowym, osobistych pamiętnikach, nie zaglądaj na jego pocztę e-mail i strony społecznościowe w Internecie. Ale zawsze interesuj się sprawami dziecka w szkole, w dziale sportowym, w szkole. Dzięki szczerym rozmowom będziesz świadomy tego, co robi Twoje dziecko. Zapytaj, czy potrzebne jest Twoje wsparcie lub pomoc, jeśli wyraźnie martwi się sytuacją w swoim życiu.
Krok 3
Pozwól dziecku samodzielnie zdecydować, z kim się przyjaźnić, komunikować, umawiać się na randki, do kogo pisać i w co się ubrać. Jeśli dziecko chce być sam na sam ze swoimi myślami, daj mu na to możliwość. Nie wpadaj do jego pokoju bez pukania.
Krok 4
Naucz swoje dziecko, aby ufać Ci tak wcześnie, jak to możliwe, aby odbyć z Tobą szczerą rozmowę. Wtedy w okresie dojrzewania będzie ci znacznie łatwiej komunikować się z nim. Zawsze pozwól dziecku zrozumieć, że w każdym razie pomożesz mu i wesprzesz go moralnie.
Krok 5
Zapewnij swojemu dziecku żyzny grunt do pielęgnowania jego talentów. Ale w pewnym momencie, kiedy dorośnie, nie zapomnij pozwolić mu swobodnie pływać. Bądź gotów zawsze przyjść mu z pomocą, ale pozwól sobie rozwiązać swoje problemy, trudne sytuacje, jeśli nie poprosi o pomoc.
Krok 6
Okazuj opiekę rodzicielską, ale z umiarem. Nawet gdy dziecko jest jeszcze bardzo małe, pokaże ci swoimi działaniami, że nie lubi, jaka zabawka jest dla niego nieprzyjemna. Nie narzucaj mu własnego interesu nawet w tym przypadku. Jeśli przyjaciel przychodzi poklepać go po policzkach, a dziecku się to nie podoba, zatrzymaj działania znajomego, a nie swojego dziecka. Nie miażdż jego osobowości i uczuć ze względu na innych ludzi.
Krok 7
Nie zapominajcie, że też byliście dziećmi. Pomyśl o sobie jako o wieku swojego dziecka. Całkiem możliwe, że zachowywałeś się tak samo, jak teraz zachowuje się twój syn lub córka. Dopiero gdy weźmiesz do siebie sytuację i charakter zachowania dziecka, będziesz w stanie je zrozumieć, wybaczyć lub pomóc.
