Samodzielność to cecha, którą dziecko należy pielęgnować od najmłodszych lat. Przyzwyczajając go do samodzielnego ubierania się, jego rodzice kształtują jego umiejętność pokonywania trudności, które same się pojawiają.
Niezbędny
Cierpliwość, lalka, ubranka dla niemowląt, ubranka dla lalek
Instrukcje
Krok 1
Zacznij uczyć swoje dziecko samodzielnego ubierania się od około 1,5 roku. Od tego wieku dziecko rozwija aktywne myślenie wzrokowe. Uczy się wchodzić w interakcje z przedmiotami, rozumieć ich przeznaczenie. Aby proces opanowywania umiejętności ubierania się nie przebiegał spontanicznie, pokaż dziecku dokładnie, jak się ubrać w to czy tamto.
Krok 2
Najpierw pokaż, jak zakłada się najprostsze rzeczy, na przykład buty, rękawiczki itp. To znaczy takie elementy garderoby, które nie mają skomplikowanych zapięć, zamków i krawatów. Po pomyślnym rozwiązaniu tego zadania dziecko zainteresuje się procesem. Pamiętaj, aby chwalić swoje dziecko za jego sukces w tej trudnej dla niego sprawie. W przedszkolu lub na wizycie daj dziecku przykład dla dzieci, które wciąż nie umieją się ubrać. Zwiększy to samoocenę dziecka, co pozytywnie wpłynie na jego pragnienie niezależności.
Krok 3
Wzbudź zainteresowanie dziecka przebieraniem się z lalką. Zewnętrznie najbardziej przypomina osobę. Użyj metody zabawy, poproś dziecko, aby ubrało lalkę na spacer. Jednocześnie powiedz, że jest już dorosły, a lalka jest mała. Sama nie wie, jak się ubrać. Pożądane jest, aby lalka miała pełny zestaw ubrań: koszulkę, majtki, sukienkę, kurtkę, buty, czapkę, płaszcz, szalik. Podczas gry dziecko zrozumie, jak się ubierać. Ponadto nauczy się kolejności zakładania rzeczy. Oznacza to, że najpierw musisz założyć lalkę na lalkę, potem sukienkę, kurtkę i tak dalej. Niech lalka stanie się towarzyszem nauki dla dziecka.
Krok 4
Bądź cierpliwy. Niedopuszczalne jest poganianie dziecka, gdy próbuje samo się ubrać. Wspieraj go, zachęcaj go. Niech zobaczy, że jesteś z niego dumny. Będzie to dobrą zachętą do dalszych działań. Okazywanie niezadowolenia, że trzeba długo czekać, aż dziecko się ubierze, pokaże Twoją nerwowość. Ten stan natychmiast rozprzestrzeni się na dziecko, a on również się zdenerwuje. W efekcie – niepotrzebne kaprysy i nerwy.
Krok 5
Zachęcaj dziecko do zakładania własnych ubrań. Niech spróbuje, nauczy się, utrwali pokazane działania. Nie powinieneś robić dla niego tego, czego Twoim zdaniem jest za wcześnie, aby się nauczył. Ograniczając dziecko w jego dążeniach do niezależności, sam stopniowo wywołujesz w nim lenistwo. Z biegiem czasu nawet sam nie będzie próbował czegoś zrobić. W przyszłości takim dzieciom bardzo trudno jest przystosować się do dorosłego, niezależnego życia. Nie będą w stanie samodzielnie podejmować decyzji, ale będą czekać, aż rodzice rozwiążą problem za nich.
