Utalentowane dziecko w rodzinie to dla rodziców zarówno radość, jak i problem. Różni się od innych dzieci zwiększoną ciekawością, potrzebą zdobycia wiedzy w jak najkrótszym czasie, krytycznym nastawieniem do siebie i innych. Uzdolnionemu dziecku trudno jest wchodzić w interakcje w grupie rówieśniczej, ponieważ jego zainteresowania znacznie różnią się od zainteresowań wszystkich innych dzieci. Odpowiednio zorganizowany proces wychowania pomaga zachować ten dar, aby stać się dzieckiem odnoszącym sukcesy nie tylko w szkole, ale także akceptowanym w społeczeństwie.
Instrukcje
Krok 1
Wiadomo, że dzieci rodzą się z tymi samymi skłonnościami, tj. mieć w przybliżeniu równe szanse rozwoju umiejętności. Aby zamanifestowały się uzdolnienia, należy stworzyć warunki do rozwoju tych zdolności. Nic dziwnego, że etymologia terminu uzdolnienie pochodzi od rdzenia „dar”, czyli rodzice lub wychowawcy mogą dać dziecku możliwość stania się uzdolnionym. Takie warunki można stworzyć celowo lub dziecko początkowo mieszka w rodzinie, na przykład artystów i ma możliwość od najmłodszych lat dołączyć do tej działalności, mimowolnie opanować technikę obrazu, wypróbować różne kolory, znaleźć sposoby i formy obrazu, które najbardziej go zadowalają.
Krok 2
Dar otrzymany od dorosłych musi być szkolony, rozwijany i stale wspierany. Ważne jest również emocjonalne wsparcie rodziców – radość z sukcesu dziecka; oraz zapewnienie możliwości wsparcia metodologicznego, tj. terminowe zaspokojenie prośby dziecka w zdobywaniu wiedzy o opanowaniu nowych technik obrazowania lub rozwijaniu umiejętności sportowych. Będzie to wymagało od rodziców dodatkowych inwestycji i środków na utrzymanie i rozwój umiejętności.
Krok 3
Aby zachować uzdolnienia i kształtować sukces społeczny, dziecko musi być wychowywane w zespole rówieśników. W zwykłym przedszkolu lub w szkole ogólnokształcącej może mieć trudności z komunikacją i poznaniem, ponieważ percepcja materiału edukacyjnego występuje na innym poziomie intelektualnym, a takie dziecko najczęściej nie umie się bawić. Nauczyciele narzekają na niego: zadaje niewygodne pytania, najszybciej odpowiada na zajęciach (nie pozwala innym dzieciom myśleć, znajduje właściwą odpowiedź), wyraża swój punkt widzenia, który różni się od reszty. Dlatego poziom rozwoju intelektualnego dzieci w zespole powinien być w przybliżeniu taki sam jak jego. Dla takiego dziecka odpowiednia jest szkoła lub klasa dla dzieci uzdolnionych.
Krok 4
Utalentowane dziecko żyje swoimi pomysłami, refleksjami. Ma bogaty świat wewnętrzny. Ale jednocześnie często nie zwraca uwagi na takie drobiazgi jak wygląd. Zamyślony wkłada koszulę na lewą stronę lub inne skarpetki. Ważne jest, aby edukować dokładność od wczesnego dzieciństwa. Podczas pracy z farbami zwracaj uwagę nie tylko na wynik pracy, ale także na miejsce pracy dziecka, które powinno być czyste, na ubrania, które nie powinny być poplamione. Aby pokazać dziecku piękno nie tylko kreatywności, ale i samego siebie, akceptowanego w społeczeństwie „przez ubiór”.
