Powiedzenia „On bije – to znaczy kocha”, „Kochanie beszta – tylko się bawi” i „Między mężem a żoną, nie wtrącajcie się” wywołują uśmiech u wielu Rosjan. Uważa się, że każdy mężczyzna ma prawo ukarać swoją żonę za wykroczenie. Ale czy tak jest? A czy kobiety powinny znosić przemoc domową w nadziei, że ich ukochana osoba się zmieni?
Przemoc domowa nie jest normą, ale odchyleniem. Mówią o tym psychologowie, prawnicy i socjologowie. Jednak mężczyźni, którzy nadużywają swoich żon lub partnerów, nie są wysyłani na przymusowe leczenie.
Bardzo rzadko przypadki nadużyć są rozpatrywane w sądzie. Częściowo dlatego, że sprawy są siekane na winorośli – funkcjonariusze organów ścigania często nie akceptują zeznań ofiar kobiet. Motywacja jest prosta – po kilku dniach ofiary przemocy w rodzinie wracają i ze łzami w oczach proszą śledczego o zawieszenie sprawy.
Rozczarowujące statystyki
Według statystyk Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej przypadki przemocy domowej odnotowywane są w co czwartej rodzinie. Najczęściej ofiarami nadużyć padają kobiety. Badanie z 2016 roku wykazało, że 36 000 kobiet jest codziennie bitych przez swoich partnerów. Liczba konfliktów rodzinnych kończących się śmiercią kobiety jest przerażająca - 12 000 przypadków rocznie.
Dzieci również stają się ofiarami przemocy domowej. Pracownicy PDN rejestrują rocznie ponad 25 000 przypadków nadużyć w rosyjskich rodzinach. Dzieci i młodzież na różne sposoby rozwiązują problem przemocy rodzicielskiej: około 38% nieletnich ucieka z domu, a 7% popełnia samobójstwo.
Niestety ofiary przemocy domowej rzadko szukają pomocy. Tylko 30–35% ofiar ma odwagę powiedzieć o problemie swoim krewnym lub funkcjonariuszom organów ścigania. Najczęściej dzieje się tak, ponieważ w rosyjskich rodzinach nie ma zwyczaju „publicznego prania brudnej bielizny”. Praktyka sądowa tylko to potwierdza – tylko 3% spraw związanych z przemocą w rodzinie jest rozpatrywanych w sądzie.
Prawidłowa kolejność działań
Zarówno psycholodzy, jak i prawnicy są zgodni, że przemoc domowa w związku nie może być tolerowana. Po pierwszym incydencie musisz uciec od bijącej osoby. Sprawcy się nie zmieniają, a każdy nowy przypadek nadużycia będzie miał poważniejsze konsekwencje.
Niestety kobiety często nie wiedzą, co zrobić po pobiciu. Osoby, które zostały poinformowane o przypadku przemocy w rodzinie, jednoznacznie wskazują, dokąd się udać – na policję z oświadczeniem. Ale to nie jest właściwe podejście.
Krok 1: szukanie schronienia
Przede wszystkim należy skontaktować się z infolinią lub znaleźć miejskie schronisko dla kobiet, które doświadczyły przemocy domowej. Organizacja zapewni schronienie na chwilę, zapewni pomoc psychologiczną.
Krok 2: usuń bicia
Musisz udać się na izbę przyjęć lub do szpitala w ciągu 2-3 dni po otrzymaniu pobicia. Eksperci będą mogli zarejestrować wszelkie ślady przemocy – siniaki, zadrapania, otarcia, obrzęki. Należy sporządzić kopie otrzymanych certyfikatów.
Nie powinieneś chodzić do prywatnych klinik, aby złagodzić pobicia. Sąd może odrzucić wystawione zaświadczenia z powodu braku niezbędnych informacji – dokładnej godziny i daty badania, pieczęci i podpisu lekarza itp.
Krok 3: skontaktuj się z policją
Policja musi napisać oświadczenie i dołączyć do niego kopie zaświadczeń otrzymanych w placówce medycznej. Śledczy otworzy sprawę na podstawie artykułu Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej nr 116 „Bicie” i/lub nr 112, nr 115 – „Umyślne wyrządzanie umiarkowanego uszczerbku na zdrowiu” i „Umyślne zadawanie niewielkiego uszczerbku zdrowie.
Krok 4: myślenie o tym, co dalej
Wskazane jest wyprowadzenie się z mieszkania, w którym mieszka gwałciciel. Jeśli chcesz odebrać swoje rzeczy, poproś krewnych o eskortę. W takim przypadku osoba, która okazała ci okrucieństwo, raczej nie odważy się załatwić sprawy.
Przemoc domowa nie może być tolerowana. Niepodjęta na czas decyzja może przerodzić się w tragedię. Postaraj się jak najszybciej wydostać z zaklętego kręgu prześladowań i bicia, aby rozpocząć nowe, szczęśliwe życie.
