W ostatnim stuleciu pojawiło się całkiem sporo różnych metod wychowywania dzieci. Co więcej, każdy z nich to indywidualne podejście do sytuacji, które obejmuje ją według własnej zasady.
Wszystkie metody wychowywania dzieci mogą być do siebie podobne lub radykalnie różne, a nawet wzajemnie sobie sprzeczne. Ale który z nich jest lepszy, to sprawa każdego rodzica, jednak trzeba brać pod uwagę nie tylko ich prestiż, ale także ich przydatność dla nienarodzonego dziecka. Wychowanie to dość ważny moment w życiu każdego rodzica, ponieważ przyszłe życie dorastającej osoby zależy od zasad zachowania i innych wartości, które zostały zainwestowane od najmłodszych lat. A uformowana osobowość ludzka zależy bezpośrednio od poglądów na życie, a także od cech moralnych, duchowych i ludzkich.
Dobrym przykładem wychowania jest Francja, która przewiduje zakazy, nie naruszając osobowości dziecka, a nawet dając dziecku to zaufanie – zarówno do życia, jak i do siebie. Ten rodzaj wychowania jest praktykowany w wielu krajach. Ważne jest jednak to, że współcześni rodzice nie chcą naruszać swoich dzieci zakazami, rozważając to po staremu, chociaż może to przerodzić się w problemy dla nich i ich dzieci. Małe dziecko, które ma około piętnastu miesięcy, nie może podejmować żadnych decyzji, po prostu nie jest do tego zdolne. Chce jednak czuć się „niezbędny”, to znaczy protestować, demonstrować swoje zdanie, pragnąc być wysłuchanym. Ale takie dziecko nie zna jeszcze żadnych zasad, dlatego nie wie, czemu się oprzeć. W takim przypadku przekazanie inicjatywy w jego ręce tłumi go, gubi się i może sobie zaszkodzić.
