Zauważasz, że Twoje dziecko często jest przygnębione, straciło zainteresowanie życiem, przestało się uśmiechać i częściej woli samotność niż komunikację z rówieśnikami. To pierwsze oznaki, że Twoje dziecko ma problemy. Mogą być różnego rodzaju, ale w każdym razie muszą zostać rozwiązane. A najlepszym sposobem jest porozmawianie o nich z dzieckiem i udzielenie mu właściwej porady.
Najczęstszym problemem jest to, że Twoje dziecko może się obrazić w szkole. I jak rozumiesz, dziecko w żaden sposób Ci o nich nie powie. Jak właściwie udzielić mu rady w takiej sytuacji?
Nie pytaj o to bezpośrednio swojego dziecka, ale obserwuj go. Niechęć do chodzenia do szkoły jest pierwszą oznaką negatywnego nastawienia do Twojego dziecka. Do takiego problemu należy podejść sprytnie. Możesz swobodnie opowiedzieć historię o tym, jak ty lub twój kolega z klasy byliście zastraszani w szkole i jak ty lub on wydostaliście się z tej sytuacji.
obejrzyj z dzieckiem film lub przeczytaj książkę, w której główny bohater był prześladowany w szkole. Być może w ten sposób przyczynisz się do rozwiązania takiego problemu. Poradź dziecku zapisać się do sekcji, która pozwoli dziecku pokonać bariery, ale pod żadnym naciskiem nie zmuszaj go do chodzenia tam, gdzie nie chce. Tam Twoje dziecko będzie mogło nawiązać nowe znajomości, nabrać pewności siebie. Pomoże mu to rozwiązać problemy w szkole.
Jeśli to nie pomoże, warto porozmawiać bezpośrednio z dzieckiem. Doradź dziecku zmianę kierunku zachowania: w końcu jeśli jest zastraszany i reaguje na to, to tylko zachęca do dalszych ataków ze strony sprawcy. Zamiast zwykłych łez dziecko może po prostu nie zwracać uwagi na znęcanie się lub odpowiadać sprawcy słowami - "I co z tego?" To niestandardowe zachowanie zdezorientuje sprawcę i pomoże dziecku kontrolować sytuację. Staraj się zapewnić dziecku maksymalną komunikację z kolegami z klasy. Pozwól mu zaprosić ich do odwiedzenia, zorganizowania różnych świąt. Pomoże to dzieciom stać się przyjaciółmi.
Drugim najczęstszym problemem u dzieci jest komunikacja z rówieśnikami. Często słyszymy od matek takie słowa: „Moje dziecko ma trudności z porozumiewaniem się z innymi dziećmi. Czy możesz doradzić, co robić?” Nigdy nie zwracałeś uwagi na to, jak często sam komunikujesz się z przyjaciółmi. Być może widujesz je raz w miesiącu.
Nie zdziw się, że Twoje dziecko nie komunikuje się z nikim: nawyki rodziców odbijają się na dziecku, nawet jeśli nie chcesz. Zmień siebie: chodź z dzieckiem do znajomych, chodź z nim po parku i nawiązuj nowe znajomości. Istnieje wiele innych przyczyn niskiej towarzyskości dziecka. Ale wszystkie z nich można rozwiązać, postępując zgodnie z poniższymi instrukcjami. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest pozwolenie dziecku na stanie się odpowiedzialnym, zrozumienie, że jest na nim liczone. Oglądanie losowego zachowania dziecka może być nie do zniesienia. W końcu, co jest lepsze, może decydować tylko samo dziecko. Empatia to bezpośrednia droga do zrozumienia i wspierania dziecka. Chociaż litość może tylko pogorszyć sprawę. Wiele osób czuje się bardziej komfortowo z komunikacją twarzą w twarz. Pomóż dziecku wygładzić związek z jedną osobą.
Przygotuj się na lekki nacisk, jeśli Twoje dziecko straci pewność siebie i zacznie użalać się nad sobą.
Opowiedz mu historię życia o tym, jak spotkałeś tę lub inną osobę. Nigdy nie zmuszaj dziecka do przyjaźni z kimś, z kim nie chce się przyjaźnić. Jeśli jest pod wpływem złego towarzystwa, nie powinieneś od razu nalegać na zakończenie związku. Lepiej wskazać mu negatywne cechy swoich towarzyszy i pozostawić mu decyzję: kontynuować komunikację, czy nie. Sytuacji, w których dziecko będzie potrzebować właściwej i mądrej porady, jest znacznie więcej.
Ale musisz być w stanie z łatwością prowadzić swoje dziecko. Zwróć uwagę na poniższe wskazówki. Przede wszystkim zapytaj, czy dziecko jest skłonne zaakceptować radę. Jeśli chce usłyszeć, odpowie „tak”, jeśli odpowiedź brzmi „nie”, to nie należy się narzucać. Daj mu możliwość poczucia kontroli nad sytuacją. Szanuj opinię swojego dziecka. Zanim udzielisz dziecku rady, wysłuchaj jego punktu widzenia, może ma już gotowe wyjście z tej sytuacji. Jeśli się myli, zawsze możesz się z nim kłócić. Daj dziecku czas na zastanowienie się nad twoimi słowami. Jeśli ci nie odpowiada, nie oznacza to, że ignoruje twoje słowa. Zawsze podkreślaj pozytywne cechy swojego dziecka. Dzięki temu będzie silniejszy i bardziej pewny siebie. Jeśli skupisz się na jego słabościach, dziecko stanie się wycofane i niepewne.
Posłuchaj swojego dziecka. Możliwe, że ma już własne rozwiązanie i nie potrzebuje twojej rady. Mam nadzieję, że teraz potrafisz najlepiej zrozumieć swoje dziecko, jego problemy i udzielić właściwej rady we właściwym czasie.
