Gry fabularne dla dzieci i młodzieży po pierwsze pomagają rozwijać osobowość. Gry fabularne mają działanie dydaktyczne i edukacyjne, ich celem jest wypracowanie określonych ról społecznych.
Gry fabularne dla małych dzieci i uczniów szkół podstawowych
Dla takich grup wiekowych dzieci takie gry fabularne jak Pogotowie, Szpital i Rodzina będą najbardziej ekscytujące. Na przykład w grze „Rodzina” role matek i ojców często przypisywane są starszym dzieciom, a role dzieci młodszym. W takiej grze dzieci mają prawo do samodzielnego budowania relacji rodzinnych, wykonywania codziennych obowiązków i trosk dorosłych członków rodziny. Jednocześnie rodzice mają okazję zobaczyć z zewnątrz, jak dzieci postrzegają swój rodzinny krąg komunikacji.
Gry fabularne, takie jak karetka pogotowia i szpital, rozwijają podstawowe zasady życia dzieci. Wśród nich na pierwszy plan wysuwa się miłosierdzie, chęć pomocy innym i troska o otaczających ich ludzi. W tych grach wykorzystuje się różne rekwizyty, które wykonuje się wspólnie z dziećmi.
Gry fabularne dla nastolatków
Gry fabularne w tym wieku są bardziej zróżnicowane niż dla małych dzieci. Wszystkie zaangażowane dzieci uczestniczą w tworzeniu fabuły, obrazów i doboru rekwizytów. Każda sytuacja interakcji międzyludzkich może stać się podstawą gry fabularnej. Na przykład biblioteka i fizyczność, kampania reklamowa i wybory prezydenckie, historia detektywistyczna lub romantyczna. Dla nastolatków najciekawsze są te gry, w których istnieje komunikacja z rówieśnikami. Wartością takich gier jest możliwość spojrzenia z zewnątrz na każdą sytuację, która pojawia się w życiu.
Obecnie gry fabularne są szeroko stosowane podczas letnich wakacji młodzieży w obozach zdrowia dla dzieci. Gry fabularne w tym czasie pomagają dzieciom stać się bardziej zjednoczonymi w małym zespole, realizować własne działania, przezwyciężać behawioralne stereotypy życiowe. Ponadto gry fabularne uczą improwizować, nie bać się niepowodzeń w osiąganiu celów i patrzeć na nie z humorem. Najbardziej popularne w takiej sytuacji są takie gry jak „Dwanaście miesięcy”, „Poszukiwanie skarbów” czy „Wielka podróż”. W tych grach bierze udział duża liczba uczestników – co najmniej piętnaście osób. Podczas zabawy dzieci rozwijają różne umiejętności i zdolności. Po nich nastolatki bardziej realistycznie patrzą zarówno na siebie, jak i na otaczający ich świat. Tak więc istnieje bardzo delikatny i subtelny psychologiczny wpływ na bardzo wzruszającą i wrażliwą świadomość nastolatków. Odpowiednio zorganizowany wypoczynek dzieci znacznie upraszcza cały proces edukacyjny.
