Każde dziecko rozwija się we własnym tempie. Potrafi w jakiś sposób wyprzedzać swoich rówieśników i w pewien sposób pozostawać w tyle. Ważne jest, aby rodzice wiedzieli, jak rozwój umysłowy dziecka odpowiada średnim wskaźnikom dla jego wieku. Drobne odchylenia można skorygować nawet bez kontaktu z psychologiem lub specjalistą z zakresu pedagogiki resocjalizacyjnej.
Czy to jest to konieczne
- - średnie wskaźniki rozwoju umysłowego dzieci w tym wieku:
- - dane z obserwacji dziecka;
- - zabawki i artykuły gospodarstwa domowego lub obrazki z ich wizerunkami.
Instrukcje
Krok 1
Aby określić, jak rozwój umysłowy Twojego dziecka odpowiada normie dla danego wieku, musisz mieć średnie dane. Na przykład program edukacji przedszkolnej może ci pomóc. Mówi, co dziecko w każdej grupie wiekowej powinno wiedzieć i umieć. To właśnie z tymi danymi operują pedagodzy i psychologowie, przeprowadzając diagnostykę. Pamiętaj, że rozwój umysłowy składa się z trzech elementów - emocjonalnego, mowy i logicznego. Tak czy inaczej może dominować.
Krok 2
Rozwój umysłowy dziecka poniżej pierwszego roku życia można określić poprzez systematyczną jego obserwację. Czy Twoje dziecko wykazuje zainteresowanie otaczającym go światem? Czy reaguje na bodźce? Czy rozróżnia bliskich krewnych? Nazwij znajome przedmioty sześciomiesięcznemu dziecku i poproś je, aby je pokazały. Sprawdź zgodność rozwoju mowy dziecka z jego wiekiem. Ale jeśli dziecko nie spieszy się do rozmowy, nie martw się. Nie oznacza to opóźnienia w rozwoju mowy. Jeśli roczne dziecko interesuje się otaczającym go światem, eksploruje wszystko, co wpada mu w ręce i używa znaków zamiast słów – wszystko jest w porządku.
Krok 3
Diagnostyka rozwoju umysłowego dzieci w wieku wczesno- i przedszkolnym prowadzona jest w kilku kierunkach. Sprawdź wiedzę dziecka o sobie i otaczającym go świecie. Półtoraroczne dziecko powinno znać swoje imię i reagować na nie. W wieku trzech lat zna już swoje nazwisko, a w wieku czterech lat - imię, nazwisko i płeć. Dziecko w wieku pięciu lat powinno znać adres, umieć określić porę roku i dzień. W wieku sześciu lat powinien już kierować się zegarem, znać dni tygodnia i miesiące oraz umieć ułożyć spójną opowieść o sobie. Ta historia obejmuje nie tylko dane osobowe, ale także hobby, kręgi, w których studiuje itp.
Krok 4
Określ, jak rozumie Twoje dziecko. W różnym wieku dominują różne typy myślenia. W przypadku prawie wszystkich młodszych przedszkolaków głównymi typami są typy wizualno-figuratywne i wizualnie efektywne. Dziecko nie jest jeszcze w stanie samodzielnie nawiązać związków przyczynowych. Nie martw się, jeśli w obliczu problemu podobnego do poprzedniego nie może go natychmiast rozwiązać, ale zaczyna eksperymentować. Dzieciak dopiero opanowuje metody badawcze. Starszy przedszkolak powinien już przewidzieć, co się stanie, jeśli wykona określone czynności. Trzylatek zakłada kurtkę tylko dlatego, że nosi ją jego matka. Sześciolatek musi wyjaśnić, że na dworze jest zimno, więc ubierz się ciepło.
Krok 5
Sprawdź, jak Twoje dziecko potrafi uogólniać przedmioty lub zjawiska. W wieku czterech lat powinien już uformować najprostsze pojęcia uogólniające - „naczynia”, „meble”, „ubrania”. Stwórz zabawną sytuację. Ułóż w stos różne przedmioty gospodarstwa domowego i poproś dziecko o ich posortowanie. Bardziej złożone uogólnienia są dostępne dla starszego przedszkolaka. Na przykład może ułożyć naczynia zgodnie z przeznaczeniem, oddzielając to, w którym się gotują, od kubków i talerzy. Twoim zadaniem jest ustalenie, w jakim stopniu dziecko jest w stanie podkreślić istotne znaki. Jeśli w młodszym wieku przedszkolnym nadal ma prawo do takich błędów, to u dziecka w wieku przedszkolnym błędy w klasyfikacji mogą być już objawem choroby psychicznej. Jeśli ciągle popełnia błędy i wyróżnia nieistotne znaki jako główne bez specjalnego zadania, pokaż go psychiatrze.
Krok 6
Czy Twoje dziecko może się skoncentrować? Pamiętaj, że przedszkolak nie jest w stanie jednocześnie utrzymać wielu przedmiotów w centrum uwagi. Zwykle ich liczbę oblicza się według wzoru „wiek minus jeden”. Oznacza to, że dziecko jednocześnie obserwuje kilka obiektów, jeśli ich liczba jest o jeden mniejsza niż wiek samego dziecka. Rozważ to podczas tworzenia sytuacji w grze. Na przykład pokaż 4-letniemu maluchowi 3 przedmioty w kolejności. Usuń przedmioty i poproś dziecko, aby nazwało je w tej samej kolejności.
Krok 7
U starszego przedszkolaka koncentrację uwagi można sprawdzić prosząc go o znalezienie przedmiotów w pokoju według określonych znaków. Na przykład mogą to być duże koła, małe trójkąty, zielone kwadraty itp. Dziecko musi zachować oba znaki w polu uwagi.
Krok 8
Dowiedz się, czy dziecko rozumie, dlaczego pewne przedmioty są potrzebne. Dla młodszego przedszkolaka zestaw powinien być najprostszy – stół, krzesło, filiżanka, marynarka. Potrafi odpowiedzieć monosylabami. Potrzebujesz krzesła do siedzenia. Zestaw elementów do diagnozowania myślenia indukcyjnego u starszych przedszkolaków jest dość obszerny. Dziecko już dość dużo wie o otaczającym go świecie i wie, jak nawiązywać związki przyczynowo-skutkowe. Możesz zapytać o wszystko, co otacza dziecko. Możesz poeksperymentować, pokazując nieznany przedmiot w sklepie i pytając, do czego może służyć. Obserwuj, czy dziecko rozpoznaje znaczące oznaki i czy może je odnieść do zamierzonych działań.
Krok 9
Ważnym wskaźnikiem jest myślenie matematyczne. Trzyletnie dziecko powinno umieć rozróżnić najbardziej uderzające kształty geometryczne – koło i kwadrat, sześcian i cegłę. Potrafi zrozumieć, gdzie jest jeden obiekt, a gdzie jest wiele. Jeśli dziecko stopniowo uczy się liczyć, to w wieku czterech lat powinno być w stanie liczyć do trzech. Starszy przedszkolak zna podstawowe kształty geometryczne i ciała, potrafi liczyć do dziesięciu i wykonywać podstawowe operacje matematyczne.
