Poród rzadko jest bezbolesny, zawsze wiąże się z cierpieniem. Niektóre kobiety, które cierpiały podczas pierwszego porodu, z przerażeniem czekają na drugie. Ale w większości przypadków obawy są daremne.
Ogólnie można powiedzieć, że mówienie o straszliwych cierpieniach, jakich rzekomo doświadczają rodzące kobiety, jest mocno przesadzone. Stopień cierpienia jest wprost proporcjonalny do stopnia komplikacji porodu. Jeśli poród przebiega pomyślnie, ból jest całkiem do zniesienia.
Powikłania, które zwiększają cierpienie kobiety, mogą wystąpić zarówno podczas pierwszego porodu, jak i podczas powtórnych. Jeśli zarówno te, jak i inne porody przebiegają bez komplikacji, powtórny poród w większości przypadków okazuje się mniej trudny niż pierwszy. Są ku temu dwa rodzaje przyczyn – fizjologiczne i psychologiczne.
Przyczyny fizjologiczne
U kobiety pierwotnej szyjka macicy jest „uszczelniona” dość ciasno przed pojawieniem się bólów porodowych - w końcu nigdy się nie otworzyła, dlatego jej otwarcie wymaga znacznego wysiłku i czasu. W mięśniu wieloródkowym szyjka macicy została już raz rozciągnięta, więc otwarcie zajmuje znacznie mniej wysiłku i czasu. Dzięki temu przy drugim porodzie okres skurczów – najdłuższy etap porodu – jest krótszy, u pierworodków trwają 10-12 godzin, u wieloródek 8-10.
Łatwiejsze w wieloródkach i wydalaniu płodu (etap pchania). Być może najbardziej bolesnym momentem porodu jest rozbieżność kości miednicy podczas erupcji głowy płodu. W większości przypadków miednica kobiety nie staje się taka sama po pierwszym porodzie. Może to zdenerwować kobietę, powodując zmianę figury, ale przy powtarzających się porodach znacznie zmniejsza jej cierpienie.
Przyczyny psychologiczne
Stopień odczuwania bólu w dużej mierze zależy od stanu psychicznego, emocjonalnego osoby. Uczucia strachu znacznie zwiększają ból. Przestraszona osoba, przekonana, że „teraz będzie boleć”, jest w stanie odczuwać ból, nawet jeśli nie ma prawdziwych przyczyn bólu, co zostało udowodnione w licznych eksperymentach.
Lęk, jakiego może doświadczyć pierworodna kobieta, jest pod wieloma względami lękiem przed nieznanym, potęgowanym rozmowami o cierpieniach rodzących, które prawdopodobnie słyszała. Często sprawę pogarsza obecność w jej najbliższym otoczeniu osób (najczęściej kobiet), które lubią opowiadać „straszne historie” o porodzie w obecności kobiet w ciąży. Krytyczne myślenie w czasie ciąży można ograniczyć, a takie rozmowy wprawiają kobietę w strach przed porodem.
Przy powtarzających się porodach nie ma już strachu przed nieznanym: kobieta dowiedziała się w praktyce, jak przebiega poród, zdała sobie sprawę, że nie jest tak straszny, jak jej powiedziano, dlatego odczucia bólu nie będą się nasilać. To prawda, odwrotny efekt jest tutaj możliwy, jeśli pierwsze poród był skomplikowany. Taka kobieta będzie potrzebowała odpowiedniego przygotowania psychologicznego, być może z udziałem specjalisty.
