Większość współczesnych rodziców stara się nawiązać przyjazne relacje ze swoimi dziećmi. Niestety, dzieci nie zawsze starają się być szczere w rozmowie z rodzicami, więc rozsądne jest, aby reakcja rodziców na kłamstwa dzieci była zbyt emocjonalna.
Faktem jest, że dorośli boją się konsekwencji dziecięcych kłamstw. Uważają, że każde kłamstwo jest konsekwencją utraty zaufania i w większości przypadków tak jest. Oczywiście tata i mama boją się, że ich dziecko wyrośnie na osobę kłamliwą i niezbyt przyzwoitą, dlatego starają się odzwyczaić dziecko od kłamstwa na wszystkie możliwe sposoby. Jakie metody można uznać za skuteczne, a których nigdy nie należy stosować?
- Zawsze powinieneś zaczynać od siebie. Dziecko powinno widzieć, że nigdy go nie oszukujesz i starać się być z nim szczerym w każdej sytuacji. Uwierz mi, wiele dzieci czuje kłamstwo, nawet jeśli nie mówią, że cię przyłapały na kłamstwie. Dzieci często podziwiają swoich rodziców, więc osobisty przykład jest zawsze jedną z najskuteczniejszych metod wychowawczych.
- W żadnym wypadku nie próbuj zadawać dziecku pytań, które mają na celu ujawnienie go w kłamstwie. To stwierdzenie dotyczy zarówno bardzo małych dzieci, jak i młodzieży. Nie możesz sprowokować człowieka do kłamstwa, aby go o tym przekonać, a następnie go ukarać.
- Aby odzwyczaić dziecko, nastolatka, a nawet dorosłego do kłamstwa, spróbuj wyrzec się całkowitej kontroli w komunikacji z nim. Każda osoba powinna mieć taką swobodę działania, która odpowiadałaby jego wiekowi. Nawet najmniejsze dziecko jest już osobą, co oznacza, że ma prawo do własnych tajemnic. Jeśli widzisz, że dziecko nie chce z tobą o czymś rozmawiać, nie powinieneś wywierać na niego presji.
- Dzieci często nie mówią rodzicom prawdy tylko dlatego, że boją się kary, która może nastąpić. Aby być z tobą szczerym, staraj się wspierać ich w każdej sytuacji – nawet jeśli rozumiesz, że wina leży wyłącznie po stronie dzieci. Zarówno małe dzieci, jak i nastolatki powinny być zachęcane do mówienia prawdy. Bez względu na to, jak nieprzyjemna jest informacja, dziecko nie powinno bać się jej przekazać.
- W żadnym wypadku nie należy wieszać etykiet na ludziach - jeśli dana osoba, czy to dorosły, czy dziecko, raz skłamała - nie oznacza to, że można go nazwać kłamcą i nieuczciwą osobą. Tego rodzaju piętna nie można powiesić nawet na osobie dorosłej z w pełni ukształtowaną psychiką, dla dziecka taka postawa będzie w ogóle poważnym stresem.
