Od wczesnego dzieciństwa rodzice starają się nauczyć dziecko samodzielnego ubierania się, jedzenia, korzystania z nocnika i sznurowania butów. Często ta nauka wiąże się z pewnym kłopotem i dziecinnymi łzami. Czy to naprawdę takie ważne? Przecież każdy normalny człowiek prędzej czy później nauczy się tych elementarnych rzeczy. Ucząc dziecko samodzielności fizycznej, nie zapominaj o niezależności intelektualnej i silnej woli. Naucz swojego syna lub córkę dokonywania znaczących wyborów.
Instrukcje
Krok 1
Nauczenie dzieci samodzielnego wyboru jest o wiele ważniejsze niż łyżka czy garnek.
Nawet jeśli Twoje dziecko jest jeszcze bardzo małe, nie decyduj o wszystkim za niego. Daj mu wolność wyboru. Wychodząc na spacer z dzieckiem zapytaj, gdzie chce chodzić: na zjeżdżalni czy w piaskownicy? Jaką bluzkę powinien nosić: czerwoną czy zieloną? Co chce zjeść na obiad: zapiekankę czy twarożek? Wtedy dziecko nie będzie dziecinne, nauczy się podejmować decyzje, przyzwyczai się do samodzielnego myślenia i działania.
Krok 2
Powierz dziecku drobne zadania zgodnie z jego wiekiem i możliwościami. Na przykład: pomóż w zdobyciu i zorganizowaniu zakupów z torby, włóż rzeczy do pralki. I pamiętaj, by go chwalić i zachęcać, nawet jeśli nadal nie radzi sobie dobrze. Dzieciak poczuje, że doceniasz jego pomoc i będzie chciał spróbować ponownie.
Krok 3
Zachęcaj dziecko do rozwijania własnych doświadczeń. Dzieciak rozbiera nowy samochód na części, nie dlatego, że chce go zepsuć, ale dlatego, że chce wiedzieć, jak to działa. Pozwól dziecku podejmować ryzyko. Oczywiście w rozsądnych granicach.
Staraj się rzadziej używać zwrotów: „Poddaj się! Rozbicie go! Ubrudzić się! Nie biegać! Nie skacz!"
Krok 4
Powierz dorosłemu dziecku regularne, małe, ale ważne zadania. Na przykład niech codziennie karmi rybę, podlewa kwiaty, wlewa wodę do psa lub kota. Oczywiście na początku będziesz musiał kontrolować dziecko, w przeciwnym razie kwiaty wyschną, a ryba może umrzeć. Przypomnij mu, jeśli zapomni. I znowu nie zapomnij pochwalić go samemu, powiedz swoim gościom, jaki pomocnik rośnie z tobą, dzięki któremu tak piękne kwiaty kwitły na twoim parapecie.
Krok 5
Najważniejsze, żeby samemu być pozytywnym przykładem. W końcu dziecko formuje się na twój obraz i podobieństwo. Jeśli jesteś niezależny, celowy i optymistyczny, twój syn lub córka z pewnością wyciągną pozytywne wnioski z twojego ilustracyjnego przykładu.
