Kwestie dotyczące konfliktów między dziećmi uczącymi się a ich rodzicami są dziś szczególnie aktualne, ponieważ dzieci, stając się w rzeczywistości dorosłymi, nadal są zależne od rodziców, co stwarza wiele problemów w komunikacji między nimi.
W okresie studenckim ludzie wolą spędzać czas z rówieśnikami, w ten sposób popychając komunikację z rodzicami tak dalece, jak to możliwe. Zazwyczaj wpływ rodziców na dzieci uczniów jest już bardzo ograniczony, ponieważ nie są one już w stanie kontrolować życia swojego dziecka, jak to było wcześniej. Głównym źródłem takich problemów jest to, że rodzice nie rozumieją wewnętrznego świata dziecka i mylą się w jego wartościach, uczuciach i aspiracjach.
Bardzo często możesz usłyszeć od swojego syna: „W ogóle mnie nie słyszą”. Rodzice nie chcą i nie potrafią słuchać swoich synów, z zadowoleniem wierząc we własne doświadczenia życiowe.
Rodzice, pamiętajcie, że uczeń-syn może mieć wobec was trzy negatywne reakcje: odmowę, czyli niesubordynację; reakcja opozycyjna, czyli demonstracyjne działania o charakterze negatywnym; reakcja izolacji, czyli chęć zaprzestania komunikowania się z rodzicami.
Mimo tego wyraźnego sprzeciwu dzieci nadal odczuwają potrzebę twojego wsparcia. Świetnie, jeśli zostaniesz przyjacielem swojego syna, ponieważ w wyniku wspólnych działań powstaje głęboka więź duchowa i emocjonalna. Konieczne jest znalezienie sposobów na utrzymywanie i nawiązywanie kontaktów z twoim synem, ponieważ on sam chce dzielić się swoimi doświadczeniami i opowiadać o wydarzeniach dnia.
Ale z drugiej strony bardzo silna opieka może pozbawić twojego syna niezależności i możliwości korzystania z wolności, co zwiększy konfrontację między wami.
Młode osoby, które są zadowolone z komunikacji z rodzicami, wyróżniają się szczególną umiejętnością samodzielnego oceniania i analizowania osób w swoim kręgu kontaktów.
