Najczęściej dziecko z wrodzoną neuropatią nazywa się „nerwowym”. Komunikacja z takim dzieckiem niesie ze sobą wiele problemów i dyskomfortu. Takie dzieci są niekontrolowane i drażliwe.
Instrukcje
Krok 1
Takie dziecko musi być obserwowane przez neurologa. Przyczyną nerwowego zachowania dziecka może być wegetopatia, neuropatia lub organiczne uszkodzenie mózgu. Oceń swoje dziecko w klinice neurologicznej, aby dowiedzieć się, dlaczego Twoje dziecko jest zdenerwowane.
Krok 2
Jeśli nie zostaną zidentyfikowane żadne poważne naruszenia ośrodkowego układu nerwowego, te zaburzenia zachowania znikną po 7-8 latach. Ich przyczyną są najczęściej przeżycia emocjonalne matki w czasie ciąży. Kłopoty w pracy i rodzinie, zdawanie egzaminów w instytucie, a także poród patologiczny - wszystko to odbija się na płodzie i prowadzi do narodzin dziecka z neuropatią. Jeśli takie zdarzenia miały miejsce w Twoim życiu, zaakceptuj ich konsekwencje jako fakt i nie żądaj od dziecka rzeczy niemożliwych. Musisz wziąć pod uwagę wszystkie cechy jego rozwoju i uzbroić się w cierpliwość.
Krok 3
Zapewnij mu spokojne, komfortowe warunki w domu. Nie podnoś głosu ani nie włączaj głośno telewizora. U takich dzieci próg pobudliwości jest obniżony. To, co wydaje ci się normalne, może być dla niego bardzo irytujące. Obserwuj go, a kiedy zrozumiesz przyczyny jego nadmiernego podniecenia, wyeliminuj je.
Krok 4
Takiemu dziecku nie można rozpieszczać i jednocześnie nie może prowadzić z nim wojny. Nie możesz tego ciągle cofać, staraj się nie zauważać wielu drobiazgów. Dziecko może się zbyt głośno śmiać, biegać po mieszkaniu, wydzierać gazety lub jeść w niewłaściwym miejscu. To normalne dla jego stanu. Zabroń mu tylko tego, co naprawdę wykracza poza to - jeśli kogoś uderzy, zapali zapałki, podejdzie do pieca podczas gotowania i innych niebezpiecznych czynności. Jeśli jest ciągle cofany, całe jego życie zamieni się w ciągłe udręki. To nie tylko nie uwolni go od nerwowości, ale wręcz przeciwnie, sprowokuje jego rozwój.
Krok 5
Szczególnie ciężko jest z takim dzieckiem w miejscu publicznym. Może wpaść w złość w sklepie, domagając się czegoś. To zachowanie jest przeznaczone nie tylko dla rodziców, ale także dla osób wokół nich. W takim przypadku nie poddawaj się mu, w przeciwnym razie każdy wspólny wyjazd do sklepu zamieni się w spektakl. Po cichu odwróć się i odejdź, niezależnie od oburzonych uwag innych ludzi. Kiedy cię dogoni i uspokoi, spokojnie wytłumacz mu, że takie zachowanie jest niedopuszczalne.
Krok 6
W procesie wychowywania takiego dziecka ważne jest, aby dojść do porozumienia, że jeśli jeden członek rodziny zabrania, drugi nie powinien na to pozwalać. Jest to niedopuszczalne dla każdego dziecka, a zwłaszcza obarczone neuropatią. Dla takich dzieci wszelkie skrajności są generalnie niedopuszczalne, karze tylko za poważne przewinienia, miłość bez cienia egocentryzmu. Nie stawiaj go ponad wszystkimi innymi członkami rodziny i nie chwal go niepotrzebnie.
Krok 7
Nerwowe dzieci szybko się męczą i wyczerpują. Nie należy ich zabierać na wizytę i prosić o publiczne zademonstrowanie swoich umiejętności. Dopóki ich system nerwowy nie wzmocni się, staraj się unikać chodzenia do cyrku, zoo, imprez dla dzieci i innych wydarzeń. Zredukuj oglądanie telewizji do minimum, może odbierać tylko dobre bajki dla dzieci bez uszkodzenia układu nerwowego.
Krok 8
Dzieci z neuropatią szybko się rozwijają. Nie forsuj tego procesu, kupuj zabawki i książki według wieku. Zwróć większą uwagę na moralne aspekty wychowania, przygotuj dziecko do bezkonfliktowej komunikacji z rówieśnikami. Używaj pozytywnych przykładów z bajek i kreskówek dla dzieci.
Krok 9
Dziecko z neuropatią często ma słaby apetyt. Nie zamieniaj jego karmienia w przedstawienie o nazwie „zjedz kolejny kęs, to…”. Zdarza się, że rodzice są gotowi chodzić po głowach tylko po to, by nakarmić swoje dziecko. Nie da się tego zrobić. Po pierwsze, lepiej, aby te dzieci przestrzegały diety i nie przejadały się. Konieczne jest wykluczenie z diety potraw pobudzających układ nerwowy (kakao, czekolada, smażone i pikantne potrawy, napoje gazowane z kofeiną). Po drugie, taka zwiększona uwaga na siebie ma szkodliwy wpływ na percepcję dzieci.
Krok 10
Przy odpowiednim wychowaniu, spokojnej reakcji na wszystkie dziecięce zachcianki i tolerancję, wrodzona nerwowość dzieci znika w szkole. Przestrzegaj zasad wychowywania nerwowego dziecka od pierwszych dni życia, wtedy unikniesz poważnych problemów z nim w okresie dojrzewania.
