Niemowlę uważa się za noworodka przez pierwsze cztery tygodnie życia. W tym okresie zachodzą istotne zmiany w rozwoju fizycznym i psychicznym dziecka, związane z jego przystosowaniem do samodzielnego życia pozamacicznego. W tym przypadku początek życia noworodka zaczyna się od momentu zatrzymania krążenia krwi w naczyniach pępowinowych.
Instrukcje
Krok 1
Natychmiast po urodzeniu skład komórkowy krwi zaczyna się zmieniać wraz z wymianą hemoglobiny płodowej na bardziej dojrzałą. Pozwala w pełni zaspokoić zwiększone zapotrzebowanie organizmu na tlen, dostarczyć niezbędne składniki odżywcze do narządów. Termoregulacja włącza się, ale z powodu swojej niedoskonałości może działać nieprawidłowo. Dlatego ważne jest, aby nie owijać dziecka i nie pozwolić mu zamarznąć.
Krok 2
Pierwszego dnia smółka jest wydalana z jelita. Pod koniec pierwszego tygodnia stolec staje się mleczny. W trzecim lub czwartym dniu życia następuje niewielki ubytek masy ciała. Wynika to z przejścia dziecka do nowych warunków metabolicznych. W tym samym czasie odpada pozostała część pępowiny. Na jego miejscu powstaje rana, która zagoi się średnio za dwa do trzech tygodni.
Krok 3
W drugim tygodniu kał żółknie, a ruchy jelit zmniejszają się od 8 razy do 3-4. W tym czasie dziecko może zostać wyprowadzone na ulicę. Do 14 dnia życia noworodek zaczyna reagować na dźwięki. Poprawiane są również inne narządy. Dzieciak stara się mieć w zasięgu wzroku dużą jasną zabawkę.
Krok 4
W trzecim tygodniu dziecko może już mocno chwycić palce rodziców leżąc na plecach. Leżąc na brzuchu dziecko próbuje trzymać głowę. Pomimo tego, że wszystkie ruchy dziecka nie są jeszcze skoordynowane, nie są już tak chaotyczne. Celowo odwraca głowę, bada otaczającą przestrzeń. W przypadku nieznanych dźwięków noworodek zastyga i słucha. Zaczyna domagać się uwagi lub karmienia z głośnym płaczem. Dziecko zaczyna patrzeć w oczy, uspokaja się, gdy w polu widzenia pojawia się nowy obiekt.
Krok 5
W czwartym tygodniu na pierwszy plan wysuwa się odruch ssania. Dziecko już od niedawna trzyma głowę, z przyjemnością spoglądając na otaczający go świat. Na tym etapie pojawia się „kompleks rewitalizacyjny”: dziecko zaczyna rozpoznawać matkę, a na czułym zabiegu pojawia się pierwszy uśmiech. Intonacja osoby dorosłej ma szczególne znaczenie dla dziecka.
