Niewątpliwie zachowanie matki i otaczających ją osób pozostawia ślad na płodzie w łonie matki. Dlatego konieczne jest komunikowanie się z dzieckiem aż do momentu narodzin, aby dziecko już od pierwszych dni odczuwało ciepło i sympatię bliskich.
Już od 10. tygodnia ciąży zmysły dziecka kształtują się, więc zaczyna reagować na różne impulsy. Jest w stanie słyszeć dźwięk po 16 tygodniach rozwoju. I od tego momentu płód jest w stanie nie tylko słyszeć, ale także zapamiętywać przyjemne dźwięki i rodzime głosy. Po 20 tygodniach dziecko jest w stanie reagować na wszelkie działania ruchami, które wyraźnie odczuwa przyszła mama. Możesz zauważyć dynamikę ruchu i zrozumieć, co dziecko lubi, a co kategorycznie nie pasuje do stylu życia mamy. Zły nastrój i stresujące sytuacje negatywnie wpływają na stan płodu w macicy, ponieważ substancje biologicznie czynne są wrzucane do krwi kobiety w chwilach nerwowych wstrząsów i doświadczeń. W takich momentach wskazane jest robienie tego, co się kocha (śpiewanie, szycie, haftowanie, robótki ręczne), aby uciec od złych myśli i nastroić się na pozytywną falę. Dziecko bardzo dobrze zdaje sobie sprawę z wszelkich zmian w ciele matki, dlatego może zacząć zachowywać się niespokojnie lub odwrotnie, uspokoić się ze strachu i przestać poruszać się w łonie matki. Komunikacja z nienarodzonym dzieckiem jest potrzebna nie tylko jemu samemu, ale także rodzicom. Na przykład dziecko zaczyna odczuwać dotyk rąk matki, rozpoznaje głosy rodziców, słyszy ulubione melodie. W ten sposób czuje miłość i uczucie swojej rodziny i czuje się potrzebny w nowym świecie, w który musi wejść. Rodzice, a zwłaszcza matka, muszą nauczyć się rozumieć swoje dziecko, co pozwoli im w przyszłości budować relacje na wysokim poziomie. W tej chwili istnieją specjalne techniki, które pomagają rodzicom znaleźć wspólny język z ich nienarodzonym dzieckiem. Oczywiście przyszła mama powinna liczyć na jego narodziny. To wrażenia i odczucia są podstawowymi czynnikami prawidłowego rozwoju płodu wewnątrzmacicznego i narodzin zdrowego i pełnoprawnego dziecka.
