Mówienie Ci, że masz HIV, to poważny problem psychologiczny. Jeśli masz ukochaną osobę lub ukochaną osobę, prędzej czy później będziesz musiał zdecydować się na szczerą rozmowę. Dlatego osoba zarażona wirusem HIV musi odpowiednio dostroić się do rozmowy.
Jak powiedzieć, że masz HIV
Życie z HIV to poważny kryzys psychologiczny charakteryzujący się ostrym stresem emocjonalnym. Zasadniczo wiele osób doświadcza emocjonalnego niepokoju po postawieniu diagnozy. Człowiek zaczyna inaczej patrzeć na siebie, swoje relacje z bliskimi i przyjaciółmi, na cały otaczający go świat.
Pojawiają się lęki: jak dalej żyć, komu i jak o tym opowiadać, strach przed śmiercią. Rozumie, że teraz życie się zmieni: przyjaźnie i relacje rodzinne, możliwość znalezienia nowej pracy. Człowiek ma myśli o odrzuceniu przez społeczeństwo.
Jak zdecydować, że masz HIV?
Wcześniej czy później człowiek staje przed pytaniem: jak powiedzieć bliskim i krewnym, że jest chory na HIV? Z reguły w takich rodzinach następuje pogorszenie relacji. Człowiek w obawie przed odrzuceniem przestaje komunikować się z przyjaciółmi i próbuje odizolować się od społeczeństwa.
Przyznanie się osobie, że ma HIV, może być trudne. Już sama myśl o takiej rozmowie wywołuje niepokój i niepokój, lęk przed odmową wsparcia.
Aby rozpocząć rozmowę, możesz użyć fabuły z filmu lub wideo na ten temat. Nie ukrywaj też w żaden sposób swoich uczuć. Porozmawiaj o tym, jak się czujesz, a wtedy łatwiej będzie ci porozmawiać z rodziną o tym, jak się z tym czujesz.
Co najważniejsze, postaraj się być szczery i gotowy, aby zrozumieć, jak trudno jest teraz Twoim bliskim, że mogą negatywnie i ostro zaakceptować tę wiadomość. W tej chwili trudno im zaakceptować i uświadomić sobie, że jesteś chory na HIV.
Nie bój się rozmawiać o HIV z przyjaciółmi, dzielić się swoimi doświadczeniami i dzielić się ważnymi dla Ciebie informacjami.
Życie po …
Trzeba wspierać osobę zarażoną wirusem HIV i tłumaczyć jej, że musi otwarcie mówić o swoim problemie. W tym okresie pacjenci z HIV potrzebują wsparcia bliskich oraz możliwości porozmawiania o swoich lękach, zmartwieniach i doświadczeniach.
W niektórych przypadkach dana osoba może wymagać pomocy psychologicznej. Najważniejsze, że nie boją się skonsultować z psychologiem. Możesz również porozmawiać z kimś, kto ma już doświadczenie w życiu z HIV i uzyskać dla siebie ważne praktyczne informacje.
Nie unikaj tematu HIV, staraj się przezwyciężyć samotność, szukaj dla siebie odpowiedzi na trudne pytania i pomagaj innym osobom, które znajdują się w tej samej trudnej sytuacji życiowej.
Prawie każdy znajduje dla siebie sposób na życie z chorobą. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że życie toczy się dalej, mimo że wiele się w nim zmieniło.
